Yang. Jaargang 44

[p. 178]

Personalia

inge arteel (1969) is germanist en werkt als postdoctoraal onderzoeker van het FWO aan de Vrije Universiteit Brussel. Haar huidig onderzoek concentreert zich op groteske ensceneringen van geweld en pijn in de hedendaagse Duitstalige literatuur.

roland barthes (1915-1980) was een vooraanstaand criticus, filosoof en schrijver. In de jaren zestig en zeventig werd hij naast auteurs als Althusser, Lacan, Foucault en Derrida tot zijn eigen ongemak een beroemdheid. Zijn inaugurele rede in 1977 sloot hij af met wat je zijn lijfspreuk zou kunnen noemen: Sapientia: nul pouvoir, un peu de savoir, un peu de sagesse, et le plus de saveur possible.

sascha bru (1976) werkt aan de Universiteit Gent als literatuurwetenschapper en is reusdacteur van yang.

dimtri danilov (1969), woonachtig in Moskou. Werkte als redacteur van persbureau Postfactum, werkt sinds 2001 als hoofdredacteur van het bedrijfsblad van de firma Sibneft, nadien East Line. Publiceerde Zwarte en groene (2004) en Flat nummer tien (2006). Bij uitgeverij Douane verschijnt dit najaar de novelle Zwarte en groene, dat speelt in de wilde Jeltsinjaren van het nieuwe Rusland.

arjen duinker (1956) publiceerde een roman en elf dichtbundels, waarvan de recentste: En dat? Oneindig - samen met de Franse dichteres Karine Martel - en Starfish: kwartet voor twee stemmen - vier verschillende gedichten in vier verschillende talen. Publiceerde bundels in Italië, Frankrijk, Engeland, Portugal, Australië, Iran en Rusland. Werkt ook samen met oa Bernard Heesen, Kees’ t Hart, Eric Vloeimans, Eric Vaarzon Morel, Anne Parlevliet en Hans Koolmees. Kreeg in 2001 de Jan Campertprijs voor De geschiedenis van een opsomming en in 2005 de VSB Poëzie Prijs voor De zon en de wereld.

erik jan harmens (1970) heeft tot nu toe twee dichtbundels op zijn naam staan, In menigten (2003) en Underperformer (2005, Gedichtendagprijs, nominaties Paul Snoek Poëzieprijs en J.C. Bloem-poëzieprijs). Hij schrijft recensies voor Trouw en het tijdschrift Awater en interviewt voor het VPRO radioprogramma De Avonden wekelijks dichters. Vorig jaar verscheen zijn eerste roman, Kleine doorschijnende man. Eind dit jaar is er de derde dichtbundel, Gospels en psalmen.

gudny rosa ingimarsdottirs (1969, reykjavik) is beeldend kunstenaar en woont en werkt in Brussel. Recentelijk stelde ze haar werk tentoon in La Médiatine in Brussel, MARTa in Herford en in de National Gallery of Iceland vain Reykjavik. Haar werk omvat tekeningen, sculpturen en installaties.

erwin jans (1963) studeerde germaanse filologie en theaterwetenschap aan de KULeuven. Hij werkt als dramaturg an Toneelhuis (Antwerpen). Hij doceert over theater en drama aan de KULeuven aan de afdeling Culturele Studies en aan de Hogeschool Antwerpen.

[p. 179]

Hij publiceert regelmatig over theater, literatuur en algemene culturele onderwerpen. Hij is redacteur van het tijdschrift freespace Nieuwzuid. In 2006 verscheen zijn essay Interculturele intoxicaties. Over kunst, cultuur en verschil.

piet joostens (1972) is auteur, literair vertaler en redacteur van yang. Een eerste, integrale vertaling van Aldo Palazzeschi's Il codice di Perelà is in voorbereiding.

anne judong (1973) is kunsthistorica en sinds 2007 verbonden aan BAM, Instituut voor Beeldende, Audiovisuele en Mediakunst. Daarvoor werkte ze bij verschillende kunstinstellingen in België. Ze is met ingang van dit nummer de nieuwe beeldredactrice van yang.

erik lindner (1968) debuteerde bij uitgeverij Perdu met de dichtbundel Tramontane (1996). Daarna verschenen bij De Bezige Bij twee bundels: Tong en trede (2000) en Tafel (2004). In Frankrijk verscheen naar aanleiding van een residentie in het Centre International de Poésie Marseille de bundel Terrain (Spectres familières / cipM, 2007) met gedichten uit Tafel aangevuld door nieuw werk, vertaald door Kim Andringa en Érie Suchère. Hij schrijft recensies voor De Groene Amsterdammer.

aldo palazzeschi (Firenze, 1885 Rome, 1974) studeerde op zijn vaders bevel boekhoudkunde maar werd achtereenvolgens toneelspeler, dichter en romanauteur. In 1905 debuteerde hij met de dichtbundel I cavalli bianchi (‘De witte paarden’), uitgegeven door zijn kat Cesare Blanc. Zijn bekendste uitgever was Marinetti, die de grote anticonformist Palazzeschi prompt inlijfde bij het futurisme en in 1911 diens ‘eerste synthetische roman’ Il Codice di Perela (‘Het wetboek van Perelà’) zou publiceren. Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog distantieerde Palazzeschi zich van de in zijn ogen al te vitalistische en strijdlustige futuristen. Hij bleef tot aan zijn dood een uiterst productief schrijver van meer conventionele romans en autobiografische geschriften; zijn meer experimentele werk werd in de jaren zestig volop herontdekt en bejubeld door de Italiaanse neoavanguardia.

marc reugebrink (1960) is redacteur van yang. Publiceerde twee dichtbundels, de essaybundel De inwijkeling (2002) en de romans Wild vlees (1998), Touchdown (2004) en Het grote uitstel (2007, Gouden Uil 2008).

daniël rovers (1975) publiceerde in 2005 de essaybundel Bunzing. Hij schrijft recensies voor De Standaard en essays voor onder meer yang, De Gids en DW B. Aan de Vrije Universiteit Brussel werkt hij aan een proefschrift over de oeuvres van zes Nederlandse auteurs: Kellendonk, Otten, Oosterhoff, Kessels, Februari en Kregting.

johan sonnenschein (1980) is redacteur van yang en schrijft regelmatig over nieuwe dichtbundels. Ondertussen bereidt hij aan de Universiteit van Amsterdam een proefschrift voor over kenteringsmomenten in de oeuvres van Herman Gorter, Martinus Nijhoff en Willem Jan Otten.

kees 't hart (1944) schrijft verhalen, romans, essays en gedichten. Zijn eerste dichtbundel Kinderen die leren lezen (1998) werd bekroond met de Ida Gerhardt Poëzieprijs. De

[p. 180]

roman De revue (1998) stond op de shortlist van de Libris Literatuurprijs, de roman Ter navolging (2004) op de shortlist van de AKO Literatuurprijs. In de Verenigde Staten verscheen zijn ‘The Road to Camden’, een lang gedicht over Walt Whitman. Recentelijk publiceerde hij Ik weet nu alles weer, zijn tweede dichtbundel.

jeroen theunissen (1977) is redacteur van yang en woont en werkt in Gent. Eerder verschenen van hem de romans De onzichtbare (2004) en Het einde (2006, bekroond met de prijs voor proza van de Provincie Oost-Vlaanderen) en de poëziebundel Thuisverlangen (2005).

maarten van buuren (1948) is hoogleraar Frans, Moderne Franse Letterkunde aan de Universiteit van Utrecht. Publicaties op gebied van Franse en Nedederlandse letterkunde. Recentelijk: 1900 Hoogtij van burgerlijke cultuur (SDU - Palgrave Macmillan, 2000 en 2004); ‘De Innerlijke ervaring’ (2006), Marcel Proust et l'Imaginaire (2008); verder vertalingen van Michaux, Valéry, Cioran en (dit jaar) van La Rochefoucauld, Maximen.

arie van der ent (1956) is literair vertaler Russisch (o.a. Viktor Jerofejev, Boris Akoenin, Ljoedmila Oelitskaja, Anna Politkovskaja), schrijver en publicist. Daarnaast actief als uitgever (zie www.uitgeverijdouane.nl). Met de uitgaven Mannen (Viktor Jerofejev) en Stil Jericho (Oleg Zobern) heeft hij de eerste delen van de reeks Nieuwe Russen gelanceerd.

frank vande veire (1958) is filosoof en lector aan de Akademie voor Beeldende en Audiovisuele Kunst te Gent. Hij schrijft over filosofie, literatuur en kunst. In 1997 ontving hij de Vlaamse Cultuurprijs voor kunstkritiek, vooral naar aanleiding van zijn De geplooide voorstelling. Essays over kunst. Ondertussen verscheen het overzichtswerk Als in een donkere spiegel. De kunst in de moderne jilosojie (2002) en een bundel cultuurfilosofische essays Neem en eet, dit is je lichaam. Fascinatie en intimidatie in de hedendaagse cultuur (2005). Hij is dit jaar yangs writer-in-residence.

simon vestdijk (1898-1971) was een Nederlands auteur met een veelzijdig, meer dan honderd titels omvattend oeuvre: van romans tot verhalen, van poëzie tot essays en, meer specifiek muziekessays. Hij speelde een belanrijke rol binnen het tijdschrift Forum (1932-1935) en behoort samen met auteurs als Menno ter Braak, Eddy du Perron, Hendrik Marsman en Martinus NijhofF tot de belangrijkste Nederlandse auteurs van het interbellum.

bernard wesseling (1978) woont en werkt als podiumdichter in Amsterdam. In 2004 won hij de VU poëzieprijs. Focus (2006) is zijn debuut als dichter (Buddingh'-prijs 2007). Eerder verscheen van hem de roman De favoriet (2004).