Yang. Jaargang 42

[p. 148]

Personalia

samuel beckett (1906 1989) hield van Dante, vrouwen, zwervers en cricket, en vond ooit in Frankrijk een baan als secretaris van Joyce. Onder het motto ‘beter falen’ schreef hij een hoop proza, poëzie, toneelstukken, hoorspelen en tv-spelen. Bij de uitreiking van zijn Nobelprijs in 1969 had hij wel iets beters te doen. Nu zijn honderste verjaardag wordt gevierd, kijken de mensen liever naar zijn foto dan naar zijn teksten.

rachel blau duplessis is literatuurwetenschapper, dichter, essayist en feminist. Ze schreef onder andere Genders, Races, and Religious Cultures in Modern American Poetry, 1908-1934 (Cambridge University Press, 2001). Haar laatste poëziebundel is DRAFTS: Drafts 39-57, Pledge with Draft, Unnumbered: Précis (Salt Publishing, 2004). DuPlessis is Professor Engels aan de Temple University in Philadelphia.

gilles deleuze (1925-1995), Frans filosoof, passioneel uitvinder van talloze subversieve concepten. Maakte zich naar verluidt in eigen land altijd angstig uit de voeten bij het horen van de woorden ‘débat démocratique’. Zijn belangrijkste ideeën over literatuur zijn te vinden in Proust et les signes (1964), Kafka, pour une littérature mineure (met Félix Guattari, 1975), Dialogues (met Claire Parnet, nieuwe editie 1996) en Critique et clinique (1993).

kurt devrese is werkzaam in en met diverse media. Vertaalde onder meer werk van Eliot Weinberger, Jerome Rothenberg en Gary Snyder. Zie ook www.alligatorzine.be.

lise gosseye studeerde in 2004 af als licentiaat in de Germaanse talen en voegde daar in 2005 een master in de literatuurwetenschappen aan toe. Momenteel werkt ze voor het Centrum voor Genderstudies aan de Universiteit Gent.

piet joostens (1972) is redacteur van yang, auteur en vertaler van voornamelijk gedichten en essays. In De Witte Raaf nr. 119 verschenen zijn eerdere Deleuze-vertalingen ‘Naschrift bij de controlemaatschappij’ en ‘Wording en controle’, beide uit de bundel Pourparlers (1990).

jeroen mettes (1978) is redacteur van yang en verbonden aan de opleiding Literatuurwetenschap van de Universiteit Leiden.

jan h. mysjkin (1955 geboren te brussel), leidt een halfnomadisch bestaan tussen Amsterdam, Boekarest en Parijs. Begin dit jaar verzorgde hij een dossier over en met Nederlandse poëzie sinds 1950 voor het Franse tijdschrift Europe. In boekvorm verschenen vertalingen van Dinu Flamand (Lenticula, met etsen van Klasien Boulloud), Nichita Stanescu (De onwoorden, in een vormgeving van Danny Dobbelaere), Werner Lambersy (De eerstgeborene, met etsen van Maya Boisgallays) en Cees Nooteboom ((De slapende goden, met lithografieën van Jürgen Partenheimer).

[p. 149]

david nolens (1973) is dit jaar yangs writer in residence. Hij debuteerde in 2002 met de roman Vrint. In 2005 verscheen Het kind. Een novelle.

sarah posman (1982) werkt aan een proefschrift over Gertrude Stein en Gilles Deleuze. Ze is redacteur van yang.

marc reugebrink (1960) is redacteur van yang. Hij publiceerde twee dichtbundels, de essaybundel De inwijkeling (2002) en de romans Wild vlees (1998) en Touchdown (2004).

gertrude stein (1874-1946) was Amerikaanse maar heeft het grootste deel van haar leven in Frankrijk doorgebracht waar ze voor WOI een van de beroemdste Parijse salons had. Haar doorbraak kwam er met ‘het roddelboek’ The Autobiography of Alice B. Toklas (1932) maar appreciatie voor haar moeilijkere werk is lang uitgebeleven. Nochtans nam ze zelf onbeschaamd de verantwoordelijkheid op voor ‘the important literary thinking’ van de twintigste eeuw. Tender Buttons getuigt hiervan.

ion stratan werd op 1 oktober 1955 geboren te Isbiceni. Als student aan de universiteit van Boekarest maakte hij deel uit van het invloedrijke ‘Cenaclu de Luni’ (Cenakel van Maandag), waartoe ook Mircea Cǎrtǎrescu en Alexandru Muşina behoorden. De cyclus ‘Het autokerkhof’ werd gekozen uit de bundel Ruleta ruseascǎ (De Russische roulette, 1993), waarvoor Stratan werd onderscheiden met de prijs van de Roemeense Schrijversbond. Op 19 oktober 2005 maakte Ion Stratan een einde aan zijn leven.

ante timmermans (1976), jong Belgisch beeldend kunstenaar. Studeert aan het Antwerpse HISK en stelde in dezelfde stad onlangs nog tentoon in Ruimte Morguen. ‘In zijn grote tekeningen lijkt een onoverzichtelijke chaos te heersen. Desondanks kan men, zoals het ook het geval is bij een mierennest, bij nadere observatie structuren en patronen herkennen die steeds terugkomen. De dagelijkse sleur wordt op een wetenschappelijk aandoende wijze in kaart gebracht. Ook de eigen ongecontroleerde potloodtrekken zouden als een bevestiging of een ontkenning van de eigen routineuze acties kunnen gezien worden, als een bevrijdende automatisme of een machinale dwangmatigheid.’ (Tanguy Eeckhout)

dirk van bastelaere (1960) is dichter, essayist en vertaler. In april 2006 verscheen bij Atlas de gedichtenbundel ‘De voorbode van iets groots’. Samen met Patrick Peeters en Erwin Jans stelde hij Hotel New Flandres samen, een bloemlezing uit de Vlaamse poëzie na 1945 die nog voor de zomer bij het Poëziecentrum in Gent verschijnt.

eliot weinberger woont in New York en is essayist, vertaler en editor. Publiceerde een aantal essaybundels en tal van vertalingen van hoofdzakelijk Latijns-Amerikaanse literatuur. Eind vorig jaar verscheen What Happened Here: Bush Chronicles (New Directions, New York), een verzameling essays over de recente Amerikaanse politiek (een aantal hiervan werd eerder in vertaling in Yang gepubliceerd) Bij uitgeverij Alligator verscheen voorjaar 2006 de essaybundel Karmasporen/Waterval.