Yang. Jaargang 17

[p. 80]

Gedichten

Middle-Aged

Middag. Het wrede seizoen.
In dit land knarsen de struiken
staan de cypressen
laaiend in brand
in hun holten huizen de vogels.

Blindheid slaat de geliefden.
De vrouw wordt zwart op de noen.
Door schaamte de minnaars belegerd.

Voor een mondvol bloedrode bessen
voor haar beet, voor haar wilde zoen
wie kan éénmaal één voorjaar
één keer weer overdoen
één keer weer sterrekruid ruiken
in het bos, in het eerste seizoen.

David

Op de valreep een minnaar genomen
hoogmoedig, breekbaar als glas.
In de harde zon, op de middag
sneeuwlippen, marmeren ogen.

Zal ik hem tederheid leren
aarzeling, mededogen?
Beurtelings prooi wij, en wolf
op een heet, azuren terras.

Vreemd, hoe zij vrouwen begeren
hoe zij schreien om onderkomen
en gaaf worden, plots, in een witte golf
van wellust en zacht bezeren.

Aleidis Dierick