Yang. Jaargang 16

[p. 63]

Dirk van Rie

Ik dwaal zo door het leven met beide ogen dichtgeknepen

Als ik 's morgens de kranten opensla
dan knijp ik mijn ogen vlug dicht
en als ik dan toch enkele bladen verder ga
vind ik niets anders dan, moord, oorlog of brandgesticht

Als ik 's avonds wil kijken naar een verfilmd verhaal
dan knijp ik mijn ogen vlug dicht
moet dat nu echt allemaal
want, moord, oorlog en brand staan weer midden in het licht

Lees ik dan voor het slapen gaan, een stukje uit een boek
dan knijp ik mijn ogen vlug dicht
want een man, in 't zwart gekleed, schiet vanuit een hoek
een kogel in zijn vrouw's aangezicht

Ik dwaal zo door het leven, met beide ogen dichtgeknepen
en ik vraag me steeds weer af
waarom bestaan er slaven, die men slaat met zwepen
en waarom komt iemand die goed doet, zo vroeg in zijn graf

Waren de mensen wat meer volmaakt
dan waren er al veel levens gespaard
waren de mensen wat meer volmaakt
dan was het hier een hemel op aard
dan werd er niet gemoord, gebrand en slaven niet geslagen
met zwepen
dan had ook ik mijn ogen niet dichtgeknepen.