Yang. Jaargang 16

[p. 41]

Paul de Groeve

Als een man schreeuwen gaat

een man
roepend in het verlaten huis
van zijn verlangen
gaat de weg
zijn haren kleuren vreemd-wit
hij hoort stemmen
die verward roepen
over zijn leven, zijn gedrag
hij hoort zijn woorden zeggen
als in een verre spiegel

de man
kijkt gespannen,
rond in het stalen huis,
zijn levensweg,
hij voelt misschien
zijn gebroken handen,
zijn blinde, ontstoken ogen

voelt de man
wat zijn handen omklemmen?
een glazen hoofd
dat slechts woorden spuit
een mist hangt over zijn taal
het lijkt zijn stem
die hij niet meer hoorde
sinds jaren.