Yang. Jaargang 16

[p. 20]

Maite

Gone forever

(P. Williams)

Als een donkere held slaap ik in je leegte
de ogendicht, mijn stem in een bronzen vaas
en je beeld als negatief voor de toekomst

vretend aan mijn genezing
ben ik de tweeslachtige vader zonder zoon
een zegen zonder genade

lamme vogel,
ontspoord langs mijn zwijgen
strelende gebaren groeien bitter in mijn keel
de binders van je lach
doekjes voor het bloeden

mijn hoofd
zingend de nieuwe morgen
mijn buik
vechtend de witte spinnen stuk