Yang. Jaargang 16

[p. 64]

[Gedichten]

Gedicht om met een krop in de keel voor te dragen op de roepsteen voor de kerk in een Kempens dorp

Moeder is dit de tijd van de frambozen
De aalbessen of de suikerappels
Moet de ligusterhaag geknipt worden
En vallen de gele pruimen al af
Of teisterde de blauwe vleesvlieg de ham

Hoe was het goed toen wij het jaar
Zo indeelden naar de kleur van onze lippen
De geur van onze vingers
Al duurde de tijd van de mispels lang
En ook die van de gespikkelde guldelingen

Mijn broer herinner je je het pimpelmeesje
Dat aan de vliegenvanger kleefde
De goudbaarsjes in de sloot hoe we ze vingen
Met een veiligheidsspeld om enkele dagen van ons te zijn
In een dikke weckbokaal op de naaimachine

Hoe was het goed toen wij gezond waren als vissen
En sliepen als otters
Dank zij of ondanks de kietelende pluim met jodiumtinktuur
De warme melk met rum
De levertraan en de leliënolie

Ach je vraagt je af waarom schrijft hij gedichten
Je kent toch het onbeschreven blad van het ven
En plotseling beginnen met waaiende vinnen
De zeelten zich te schuren tegen lissen en plompen
Het geheim van kuit en hom in stokoude maanzieke woorden.

[p. 65]

Gedicht om met een krop in de keel voor te dragen aan de schandpaal van een Kempens dorp

De bijen moeten een geheim kennen
Dat voorbij de reikwijdte ligt
Van de heksenbezems in de berken
Ook de mieren leven in de ban van een liefde
Die me ziek maakt als ik ernaar kijk

Maar dit dorp de oude bijenkorf het mierennest
Is zienderogen in de grond gezakt
Zoals een dode mol wordt verzwolgen
Door het feilloze werk van de gouden doodgraver
Tot bakermat van zijn nageslacht

O het gruwelijke feest van de zomer liefste
Waar wij hartroerend wandelden
Tussen hertshooi en honingklaver
Branden de laatste koningskaarsen
Voor de bijenwolven en de mierenleeuwen

En hoor mij nu zie mij aandoenlijk
Balorig en balsturig baltsen
Met een kop als een bijenkorf een mierennest
Dolhoofdig van herinneringen
Maar heerlijke folklore ook voor jou.

Robin Hannelore