Yang. Jaargang 15

[p. 130]

[Gedichten]

Vier wintertalingen

De fotograaf staat er stil bij
laat de visser kruimelen in dit wis
en wingerdbosje opgezet lijk net echt
met touwtjes aan een soortement
hefboom met vier standen afgekeken
in de stuurkabine van de kraanman
komen spreeuwen voorzeker van de grond.

Gemakkelijk honderd per dag trappen er
in de vanggaten van de volières
stokken aan de rand van een veld in de haag
houten piketten in de weiden geslagen
op de grond fuiken onder zeil
achter kempstekken vangers hijgend.

Het schuim der wegen

De weg is Gods eigen fabrikaat,
stof en tarmacverharding, waar het

Al bijeenkomt, de kant der planten,
de spreeuwen, dieren en het machinepark.

Een hol in de haag is een weg.
De datumstempel erin Maldegem Fecit,

De Stenen Fanfare gaat rond
aan het slot, nergens anders valt

De beslissende ontsnapping over de kalkstreep.
Zonder de weg geen valse kamille.

Busvertraging, dorst gelest, lint tot stof,
vaak een dode plek van vogel of kat.

[p. 131]

Een English court

Een English court
kan de ballen raar doen stuiteren
niets voor een dame en een heer
in tennisuitrusting voor het effekt
draagt het makelaartje dat alles
in der minne komt regelen een kleur
van das die passend bij grijs verkilt.

Een roept: coupé!
de valse lente gaat tollen met blaren
gooien zij lange schaduwen naar hem
van de witte ijzeren stoelen glazen
de kabouters eendje dat zijn kop
van de kaart zag gaan verloor dus.

Onder

Voerman pas op ik lig in het midden
je mist me niet spade tot volgend jaar
denk niet gebed in de kassei hij is roerloos
je beeldt mij in je hand doet of je gooit
je hond snort op zoek regel na regel
verloopt het spel van bikkels en jetons
op de tafel en de grond van de stenen

Op on gelijk terrein over builen en kuilen
het kind evenaart de maaier
pikkelt harder naarmate het veld kort
schermt voor konijn en speelvogel
trekt zich met schoppen en zoete
koekebakken terug op het zand
daaronder verstaan aan de koffietafel
zijn trui onder de green gras of home.

Hubert De Vogelaere