XX
- Je hebt het blijkbaar overleefd, zei Nadine.
- Zoals je ziet, zei ik, met een flauwe glimlach.
We zaten samen knusjes tegen een radiator.
- Die rotperiode gaat wel over, zei ze. En tikte eens op mijn hand.
Ze keek me daarbij misschien tien seconden recht in de ogen, met wijdopen pupillen in een ontspannen, vertrouwend gezicht.
Het was de eerste keer in mijn leven dat een jongedame op die manier naar mij opkeek. Al mijn miserie verzwond.
Dan kwam Alex erbij en de betovering was verbroken.
Die moordhistorie begint op mijn zenuwen te werken, zei hij. Je wordt aangesproken door reporters, door ouders. Zou ons wel eens wat leerlingen kunnen kosten. Ik vraag me af of het geval ooit opgelost zal worden. Weet je dat je naam nogal wat genoemd wordt. Die inspecteur vraagt hier en daar naar een fiets... Wat zou je doen als je gesnapt werd.
- Als ik het gedaan zou hebben? Loochenen als ze geen bewijzen hadden. Met die taktiek heb je een goede kans het er netjes van af te brengen in een geval als dit. Iets anders is het natuurlijk als ze over onomstotelijke bewijzen beschikken. Misschien is er zelfs dan nog een uitweg. Laat eens kijken.
Ik kneep mijn ogen half dicht, dacht na.
- Door een moord om individuele redenen overtreed je een algemene menselijke taboe. Doen alsof je berouwvol bent lijkt me in dit geval de gemakkelijke oplossing, voornamelijk als je verzachtende omstandigheden kunt inroepen. Je kunt het dan wel doen met een relatief lichte straf. Zou er