Yang. Jaargang 15

[p. 168]

Astaire, Rogers

De tram rolt weg.
De trein verdwijnt.
En toch nog even een tapdansje
op het scherp van het straftoestel tijd.
Een ijsbloem hangt ontnuchterd binnen haar grenzen
vastgevroren aan het wintervenster.

Een bons en de boss komt eraan,
zijn havana ademt een reëel gat
in de ogenschijn van eeuwigheid.

Ach, even kreuken met de deukhoed,
even rollen met de dollars,
en hop, tip top, tip tap, tap tap:
totem taboe taptoe topless.

Vacuüm verpakt
even stilhouden
op de eigen as.

Tussen twee duize-
lingen in even
balanceren
op hete kolen.

Didn't they shoot us, Ginger?
No Freddie, we were saved by our shadows.

Joris Denoo