Yang. Jaargang 11

[p. 85]

8 Gedichten

Ademnood

Zo schrijven
als Rollins speelt
iedere noot een verrassing
iedere noot
een woord

ademloos

schrijvers zijn vaak astmatisch
ademnood

Spiegelfoto

ik

in een flits
bliksem

het glas in splinters

splitst zich het gezicht
tot in de innigste
giftigste flinters

valt uiteen
in as en sintels
het bewustzijn

het sist

nog even
st

ik

[p. 86]

Levenscyclecross

Naar boven rennen
over je eigen woorden:
de treden -
van de roltrap naar beneden

razende stilstand

na X jaren
de treden
versleten:
afvoer via de lopende band.

Cyclus

De tijd
een lintworm

holt je uit

het verleden
de volste segmenten

scheid je uit.

[p. 87]

Landschap

Met de wind fluitend in de oren
en het onheil

walging aanwaaiend van ver
over het braakland

weemoed gecondenseerd tot grijze wolken naderend
in regenflarden wanhoop neerslaand.

Oorlogskerkhof

Doden die tot namen zijn geworden:
tot tekens:
tot krassen
in de steen

de stenen tot aantal:
groot getal
in het kwadraat
plus jaartal

vierkant in het landschap
keurig grijs bollenveld
op geestgrond
karkasverwarming al in het vroege voorjaar

het bezoekersaantal
loopt gestaag terug
stenen verweren
woeker slaat toe

en de melkwegarcheologen van 4000
maar voorzichtig heuvels afscheppen
en concluderen tot fascinerend overblijfsel
van oud-ondermaanse dodencultus

ook wel bekend onder het teken
(van het helaas nog steeds niet ontcijferde schrift)
dat er zó uitziet:
oorlog.

[p. 88]

1940-1975

Het duizendjarig rijk
werd werkelijkheid
pas toen de waanzin god werd:

pas toen de wereld zag
dat waan de zin was
van het woord

en waarheid
weemoed en weerbarstigheid
de woede wekten van de soort

dat schoonheid walging was
en zelfs in de woestijn
het roepen van de wanhoop werd gesmoord -

waan werd wet
het duizendjarig rijk
een feit -

- het werd maar vijf -

maar uit het lijk van hitler
verrees het nieuwe pentagon:
in washington

pas toen de wereld zag
dat het woord de zin gaf
aan de waan

dat winst en woeker
wreedheid was
en moord

dat walging wellust werd
en zelfs vanuit de regenwouden
de stem der waarheid werd gehoord -

wanhoop werd waan
werkelijkheid de enige dood
de tijd werd rood

de eeuwigheid der vietnamese strijd
werd duizend jaar
hun zege feit.

[p. 89]

Visieoen

Toen het openbloeien van de morgens
was verraden
door de plastic zoden aan de dijk

(de spiegeling te pijnlijk voor de ogen)

waartegen het water van de zee
allang vervangen was
door geld als water

(de smaak te roestig voor de tong)

toen de moeheid wanhoop werd
en wanhoop tot woede openbloeide
de morgens rood

(de kleur zo diep voor het gemoed)

toen werd het water bloed
en splijtte de zoden
tot aan de zee van eindelijk groen

(en rode gloed)

J.J. Wesselo