Yang. Jaargang 10

[p. 70]

Hendrik Valk

Onze thuiskomst in 1945

In één van die troostloze straten
In 'n totaal verwilderde tuin
Heeft 'n muisje zijn leven gelaten
Geen voedsel vond het in puin

Mieren zijn begonnen
Te rennen over zijn lijf
Ze rennen rond en omme
Wat heeft dit al om 't lijf

Het zijn de burgers van Arnhem
Ze rennen met tas en redicuul
En niemand weet iets te beginnen
Alles is àl even ridicuul.