Yang. Jaargang 10

[p. 107]

Onze gelukkige kinderen

Leefgraag kinderen vervelen zich waarom?
Het wapen van hun woede is de klauw van de welp.
Misschien wordt liefde redeneren moe vandaag.

Kennen ze honderd hongerkreten?
Welke kleuren krijten ze in deze stenen woestijn?
Een teken voor mens wat ben je druktemakers
met je regels en je geboden en je illusietjes.
Een taal voor aandacht simpel als een tank.

Onze gelukkige kinderen: ze kijken televisie,
ze weten van wanten en maken hun liedjes zelf.
Er is het liedje van de vis in zijn bokaal,
het sprookje van de slang in het bos.

Waar de soldaten oorlog spelen,
de mensen arm zijn, mager zijn en sterven.