Yang. Jaargang 10

[p. 224]

PJEROO ROOBJEE

[p. 225]

Ich habe getan was ich nicht lassen konnte
(Schiller)

(bij ‘De laatste innerlijke strijd van dolfje zalfje’
van Roobjee)

De haken in het kruis van Adolf
en het mollig konijn onder zijn kont:
er komt nieuw leven in het lijk,
al wordt het vierde rijk nu dood geboren
in een stoet van laarzen en geschreeuw.

Zalig de man die met verf
en het penseel van zijn ogen
de wegrottende kleur der verdoemden
op doek en in gedachten zet,
zalig de hunker naar een tijd
die nooit geschiedenis wordt
zolang een kamp toeristen lokt
en onschuldig bloed de ogen opentrekt.

WILLIE VERHEGGHE