Yang. Jaargang 10

[p. 208]

Het wegvoeren der sfinxen

De karren ratelen van zware
stenen staat een poort massief
erop aan weerszij wakende
twee sfinxen
de lucht blauw
scherpzwaard van metaal
er achter schijnt de zee

herinner je opeens
de trommel van de wind
hield in de leegte
stond een vel gespannen
monotoon geluid
van fluiten richt zich op
slangen en danseressen
gaan slepend wiegelend
geel schreeuwt de middagvogel

de angst is in het bonzen
de angst is in het bloed
der aderen
wanneer omheen leeg
stil de trommel
van de wind valt
lichaam en de tempel
om mijn zwijgen
uitzinnigheid loert
een mes hoog
in de nok der zalen

ten prooi een eeuwige
o ten prooi de vogelen
de scherpe bekken zijn nu
de mijne mijne de vlerken
uitgespreid

dansend voor de gewapenden
voet op voet arm op arm
schudden de klinkende ringen

ELDERT WILLEMS

[p. 209]

MAX BECKMANN