Het wydberoemde Overtoompje
(1731)–Anoniem Het wydberoemde Overtoompje– Auteursrechtvrij
[pagina 30]
| |
Stem: Ik bender gegangen aen een groen kant.
AG aldersoetste Zilvia!
Mijn schoonste lief en wel beminde,
Gund my het lieve woordtje Ia,
En neemt tog alderliefste Meyd,
Mijn Trouwtje aen in Eeuwigheyd,
En ik sal u noyt verlaten,
Voor dat de bleke dood ons scheyd.
Neen Cloris u malle praet,
Daer wil ik my niet aen storen,
't Is best dat gy maer hene gaet,
Want al u soete Vrijery,
Is maer om de Blom van my,
En gy zoud my late zitten,
Als gy die hadde weg ging gy.
Mijn alderwaerdste Herderin,
Ik wens dat my de Dood verslinde,
So ik u niet regt bemin,
En heb met goe genegenheyd
U Iaer en Dage al Gevreyd,
Maer gy werd mijn Uytverkoren,
Door kwa Klappers Tong misleyd.
Hebbense u niet lose kwant,
Zien spanseren met Dorinde,
Door 't Geboomte hand aen hand?
En gy komt my uw Trouwtje bien,
Wie heeft oyt slimmer stuk gezien,
Neen Cloris alderbeste maetje,
Dat en zal nimmermeer geschien.
Ik heb geen schult aen dese daed,
Dat zweer ik by Hemel en Aerden,
't Is niet als kwa klappers praet;
Hy die Hert en Niere doorgrond,
Weet dat ik noyt met mijn mond,
Haer heb uyt liefde een Kus gegeven,
Of ik moet sterven so terstont.
Dat kan wel zijn maer Cloris maet,
Ik en kan nog niet resolveren,
Om met u in den Egten staet,
Te treden, og de Trouw, de Trouw!
Brengt so menig Maegd in rouw,
Die wel wenschte met Hert en Zinne,
Dat sy noyt waren geweest een Vrouw.
Dat 'r waer beminde Herderin,
Maer hoe menig zijn daer tegen,
Die met haer Hert en Ziel en Zin,
Niet wenste te zijn ongepaerd,
Og! 't is een Hemel op der Aerd,
Laet ons in 's Heeren naem beginne,
Mijn Liefste Lief u tog bedaerd.
| |
[pagina 31]
| |
Meend gy dat met uw Hart en Zin,
Mijn Herder voor uw Vrouw te Trouwen,
Spruyt dat uyt een opregte Min,
Zo zal ik my van stonden aen,
Aen u mijn Lief verbinden gaen,
Daer op zal ik uw Trouw ontfangen,
Mijn Clorisje van stonden aen.
Dank heb mijn liefste Lief getrouw,
Mijn eyge Deel van God gegeven,
Ik ben uw Man en gy mijn Vrouw,
Twee Liefjes zamen eens van Zin,
Verbonden door oprechte Min,
Die zal de Heer sijn Zegen geven,
Wens ik u Herder en Herderin.
|
|