Het wydberoemde Overtoompje
(1731)–Anoniem Het wydberoemde Overtoompje–
AuteursrechtvrijStemme: Iongmans trekt uyt der muyten.
AL wie wil horen zingen,
Nieuw ongehoorde dingen,
Die luystert na dit Lied,
Wat 'er kortelings is geschied,
Van een Apteker wel bekend,
Dese Nering lang gewend,
En hoe die Man sijn Maegd,
By hem nu een Kintje draegd.
Hy bragt haer in 't benouwen,
En weigert nu te Trouwen,
Het geen dat dese Maegd,
Aen de Heeren heeft geklaegd,
Maer d'Apteker ook niet gek,
Die zey Vroumens houdje bek,
Al wat ik u oyt dee,
Dat bragt maer mijn Nering mee.
Ik hoorden haer steeds Klagen,
Dat sy niet meer kan dragen,
De Pijn die sy staeg lee,
En toen quam ik regt ter snee,
Ik sprak wat scheeld'er soete Meid,
En daer op heeft sy gezeid,
Ag Meester hebje dan,
Niet iets dat my helpen kan.
Ik vond'er seer elendig,
Want 't scheelden haer inwendig,
Daer's weynig helpen aen,
Als de Heeren wel verstaen;
Sy moest van stonden aen naer 't Bed,
En haer moest een Pil gezet,
En dan nog wat meer,
Is een Lating en Klisteer.
Ik ging in mijn Winkel zoeken,
Terstont in alle hoeken,
En vond nog wat van 't Kruyd,
Dat ik aen mijn wyle Bruyd,
Of myn Vrouw te geven plag,
Als sy als dit Meysje lag:
En vondt het weder goet,
Wyl 't noyt niemant kwaet en doet.
Ik ging terstont aen 't stooten,
En 't heeft 'er niet verdroten,
Sy zey toe Meester toe,
Ik zey Meysje ik word moe,
Sy zey Meester helpt tog mijn,
Ik zal u behulpsaem zijn.
En ik hield veel van haer,
En wy stieten met malkaer.
Nu kan ik u verklaren,
Mijne Heeren allegaren,
Dat dese zoete Meyd,
Niet eens heeft houdop gezeyd,
En toen alles was geree,
Bragt ik het ook regt ter Snee,
Ter plaetse daer 't 'er scheelt,
En dit heeft haer noyt verveelt.
Al wil sy nu vertellen,
Dat haer het Lijf gaet zwellen,
Door mijn Medikament,
Wijl het yder is bekent,
Dat ik aen mijn eyge Vrouw,
Het graeg zelf in geven zou,
Daerom ik sta verstomt,
Dat het haer niet wel bekomt.
De Meyd sprak sonder temen,
't Was heel wel in te nemen,
| |
[pagina 29]
| |
So 'k altyd zeggen zel,
Maer 't bekomt my heel niet wel,
Daerom Heeren zoek ik regt,
Maer de Meester heeft gezegt,
Ik had het noyt gedogt,
Dat gy daer niet tegen mogt.
Ik heb aen u gegeven,
't Best dat ik van mijn leven,
Aen iemand heb gedaen,
En het stond u heel wel aen,
Daerom verzoek ik dat je zwijgd,
Als gy goe Remedie krygd,
Zyt gy dan niet te vreen,
Maer het Meysje zeyde neen,
Waer op de Heeren zeyde,
Terwijl gy met u beyde,
Die dingen hebt gedaen,
En malkaer ten Dienst gestaen,
Willen wy dat gy hier naer,
Altyt helpen sult malkaer,
Tot de Dood u scheyd:
Ik bedank u zey de Meyd.
Maer Meester Apoteker,
Scheen voor die tijt geen spreker,
Het Vonnis was gegaen,
En sy hadden bey gedaen,
Nu heeft hy, 't zy lief leet,
Haer Getrouwd als yder weet,
En Vrinden nu kan sy,
't Stoten so wel als hy.
|
|