Plek
Vanaf oktober 1946 ging De tranen der acacia's in vervolgen in Criterium lopen. Daarbij dienden zich al snel enkele erotische passages aan. Nederland was in die tijd nog allerminst geslachtsrijp en de uitgever van het blad, de zeer gesoigneerde heer John Meulenhoff jr., raakte zo gealarmeerd dat hij zich gedwongen zag in te grijpen.
Er gebeurde nu iets heel vreemds. In de tweede aflevering verschenen in de tekst twee witte plekken. Het zetsel was, kennelijk op het laatste moment, gekuist. De lezers wisten dat Oskar, de held van het verhaal, met een meisje in bed lag, maar wat zich daar precies afspeelde, bleef duister.
‘Hij had het gevoel of zij een dik pak oude kranten was; zij stond hem tegen als een bord oudbakken eten. (witte plek).’
‘“Schei uit”, zei hij. Tot zijn verbazing werd zij niet boos, maar bleef geduldig, (witte plek).’
Drie jaar moesten wij wachten voordat het boek ons opheldering verschafte. Pas eind 1949 lazen wij op de eerste witte plek: ‘Met haar vinger gaf zij zijn slappe lid gedurig kleine tikjes’. En op de tweede: ‘Er scheen haar maar aan één ding iets gelegen te zijn: eindelijk weer eens flink gefooid te worden.’
Hans van Straten
Auteursrechtelijk beschermd