Vergelijking van dit typoscript van Horror Coeli met de uiteindelijke versie die een jaar later werd uitgebracht door Meulenhoff leert dat WFH de gedichten sterk heeft gewijzigd.
Woensdag 20 mei 1992, 19.00 uur. In het zachtgroene veilingzaaltje van Burgersdijk & Niermans hebben zich ongeveer honderd mensen verzameld. Buiten is het 25o, binnen wordt het, als gevolg van de lampen van een tv-ploeg, al snel 40o. Behalve Hermansiana wordt ook nog wat andere waar geveild. Als het de mannen van de NOS alleen te doen is om de koper van de veelbesproken 481 brieven van Johan Polak aan Gerard Reve op videoband vast te leggen, zijn ze voor niets gekomen. Polaks brieven, waarop volgens de veilingmeester een schriftelijk bod is uitgebracht, worden ingezet op ƒ 6000, maar geen van de aanwezigen, onder wie Revianahandelaar Piet van Winden van antiquariaat Aioloz, toont enige belangstelling. Wanneer de veilingmeester dit merkt, hamert hij snel af: ‘Verkocht, voor nummer 174.’ Een handelaar naast me mompelt: ‘Die zijn dus niet verkocht.’ Er blijven meer Reviana onverkocht, waaronder de brieven van Remco Campert en Renate Rubinstein.
Van WFH wordt vanavond alles verkocht, - en tegen aanzienlijke bedragen. De antiquaren hebben het nakijken: van de negen nummers uit de nalatenschap van Charles B. Timmer gaan er acht naar particuliere bieders. Alleen Piet van Winden lukt het één keer zich boven de verzamelaars uit te wringen. Hij weet een eerste druk in de wacht te slepen van De tranen der acacia's, voorzien van een opdracht van WFH en van aantekeningen van Timmer. Het kost hem ƒ 1.250 (ingezet op ƒ 400)! Eén verzamelaar legt beslag op maar liefst vijf nummers, waaronder de twee kostbaarste: het hiervoor beschreven typoscript van Horror Coeli (ƒ 4.000) en Kussen door een rag van woorden (ƒ 5.000). Ook wordt hij de nieuwe eigenaar van het handgeschreven titelgedicht ‘Horror Coeli’ (ƒ 900).
De overige boeken met opdrachten van WFH brengen tussen de ƒ 450 en ƒ 600 op. Een gesigneerde foto van WFH uit mei 1946 gaat bij Burgersdijk & Niermans weg voor ƒ 200.
Rest mij nog mee te delen dat het werk van Simon Vestdijk nauwelijks nog iets waard is. Diverse kavels van vijf tot zeven eerste drukken halen niet eens het bedrag waarop de veilingmeester inzet. En dan gaat het soms om niet meer dan ƒ 100.
Het bleef, kortom, nog lang rustig in de Leidse binnenstad.
Frits Beerendonk