Westland. Jaargang 1

[p. 571]

[Nummer 7]

Documenten
Het Woud van Katyn
Een onmiskenbare Waarschuwing aan Europa

Uit de vroegste geschiedenis zijn ons massagraven bekend, die sedert duizenden jaren van een dicht geheim blijven omhuld.

Het massagraf in het woud van Katyn, aan den Koseguryheuvel, heeft na drie jaar zijn afschuwelijk geheim prijsgegeven. Daar liggen 12.000 meestal geboeide lijken van door een nekschot als waardeloos vee afgeslachte Poolsche officieren, van hun uurwerken en ringen beroofd, geborgen in meerdere kuilen ieder van 16 op 28 meter, in lagen van 12 en 9, slachtoffers der GPU-onderwereld, die daar in de onmiddellijke nabijheid haar ontspanningsoord had.

Er zou aanleiding bestaan de desbetreffende berichtgeving naar het domein der gruwelsprookjes te verwijzen, indien zij niet uitdrukkelijk bevestigd werd door de getuigenissen van neutrale waarnemers, alsook van vertegenwoordigers van het internationale Roode Kruis.

Indien wij een oogenblik onzen afschuw bedwingen en den toestand in zijn geheel en nuchter overschouwen, dan stellen wij vast:

In 1939 werd Polen door de Angelsaksers wegens Danzig in den oorlog gehetst. De Poolsche soldateska, dronken van overmoed, dreigde de grenzen van Polen tot ver over de Elbe te verleggen. Men herleze de vreeselijke aanklacht van Edwin Erich Dwinger ‘Der Tod in Polen’ tegen de Poolsche uitspattingen, aanklacht waarin de walgelijke beestachtigheid der Poolsche soldateska onverbiddelijk aan de kaak wordt gesteld.

In 18 dagen wordt Polen verslagen. De Sovjets maken een aanzienlijk kontingent Poolsche soldaten en officieren tot krijgsgevangenen.

Van neutralen worden de Sovjets hierop vijanden van het Rijk. Zij bereiden zich voor tot den oorlog. In Maart 1941 staat deze op het uitbreken. Het is dàn, in het bewustzijn, dat een oorlog met het Rijk tot de onvermijdelijkheden behoort, en dat zij

[p. 572]

de bondgenooten van Engeland, als ook van dezer bondgenooten, de Poolsche emigrantenregeering te Londen zullen worden, dat de 12.000 Poolsche officieren in het woud van Katyn worden afgeslacht.

Hier stelt zich de vraag: Waarom toch zijn de Sovjets tot deze slachting overgegaan? Het was toch hun belang over korten tijd, al de krijgsgevangen Polen, 300.000 soldaten en 30.000 officieren, tegen de Wehrmacht in het gelid te kunnen plaatsen?

Wij gelooven, dat slechts één veronderstelling aanvaardbaar is. Het bolsjevisme behoort tot deze subversieve verschijnselen, welke men bezwaarlijk in een formule kan samenvatten. Men kan alleen probeeren het in menigvuldige omschrijvingen duidelijk te maken. Men moet het zien in den tijd en in de ruimte. Het heeft zijn wortelen in West Europa en in Noord Amerika, waar met de ongemeene expansie van het kapitalisme een algemeene ontreddering, verwildering der geesten is ingetreden. ‘Paganisme, christianisme, muflisme!’ aldus werd eenmaal het ontaardingsproces der menschelijke levenshouding geschetst.

Met de beruchte Fransche revolutie van 1789 werd voor dit ‘muflisme’ een definitieven voedingsbodem geschapen. De ‘noyades’ zijn het model geworden voor alle satanische massamoorden, de ‘tricoteuses’ werden de schutspatronessen van alle bloeddorstig kanalje. De industrialisatie van ieder gebied der menschelijke bedrijvigheid heeft de materialistische wereldbeschouwing ten toppunt gevoerd. De U.S.A. werden een cloacum van lynchers, kidnappers, gangsters, ploetocraten, joden en ander uitschot. West Europa ging te loor in labberlottigheid, pauperisme, luilakkigheid, gemeenheid, stijlloosheid, je m'en foutisme. Dit alles samen was het bolsjevisme in latenten toestand. Het kwam tot uiting bij de uithongeringspoging van Engeland op Duitschland, -ook nog na den wapenstilstand van Compiègne. Het bracht Spanje bij den rand van den afgrond, het leidde Frankrijk naar het ‘front populaire’, het deed zich gelden bij de uithongering van Fransch Somaliland en Martinique, bij de terroraanslagen op vreedzame steden met weergalooze kultuurmonumenten.

De Sovjetrepubliek is de som van dit alles, de synthesis, het paroxisme van dit alles. In de Sovjetrepubliek heeft het bolsjevisme zijn gunstigsten voedingsbodem gevonden. Het heeft er aan het bolsjevisme zijn moordenaarsgezicht gegeven. Het heeft er de uiterste konsekwenties van het kommunisme samengebald. Dit kommunisme, voor sommigen met een valsch idealistisch

[p. 573]

tintje gesierd, moge misschien nog een doctrine worden genoemd. Het bolsjevisme echter heeft met een doctrine niets te maken; het is een systeem, een mentaliteit, een vreeselijke aberratie. Het worstelt in een grof materialistische levenshouding, in een negatief geweten, in ‘totalitair barbarendom, in banditisme tot een stelsel verheven. Het teert op de geestelijke erfenis van Djingis Khan, gekoesterd in deze Russische ziel waarvan Smerdiakov en Fedor Pavlovitsj Karamazov de exponenten zijn. De bolsjevist gebruikt datgene, dat hem van het dier onderscheidt, zijn bewustzijn, zijn vernuft, om zijn dierlijke instinkten tot een staat van ontaarding te verlagen, om zijn driften in perverse bestialiteit, in sadistische bloeddorstigheid bot te vieren. Het bolsjevisme is een verloedering van alle moreele waarden. Lenin schreef: ‘De heerschappij der Sovjets kent noch vrijheid noch gerechtigheid. Deze heerschappij berust op onderdrukking en vernietiging van allen individueelen wil.’ Waaraan wij mogen toevoegen, dat deze heerschappij berust op een uitbuiten van alle massainstinkten.

Wie aldus het bolsjevisme beschouwt en in den diepen afgrond zijner misdadigheid blikt, hèm wordt na het uiterlijk ook het innerlijk geheim van het massagraf van Katyn ontsluierd.

De afslachting der 12.000 Poolsche officieren was een proefneming op ruime schaal voor de afslachting van alles wat, bij een door de Sovjets verhoopte overwinning, in Polen, in Pruisen, in Duitschland, over geheel Europa den rooden vloed, de bolsjevistische heerschzucht in den weg stond.

Was 1789 een nivelleeren, een gelijk maken van boven naar beneden der standen en volken, de bolsjevistische revolutie beteekent een uitroeien van alle intelligenzia, van de hoeders, de bewaarders der ethische normen, van de volmachtdragers der heilige, bodemverbonden tradities, van de Europeesche beschaving, het terugvoeren naar de onderwereld.

Niet zoo lang geleden schreef Ilja Ehrenburg: ‘Het bolsjevisme slaat toe. Een jaar volstaat om het vasteland met zijn 350 miljoen menschen te vernietigen.’

Bij den massamoord van 12.000 Poolsche officieren in het woud van Katyn, wordt Europa ernstig gewaarschuwd betreffende het lot, dat het te wachten staat indien de Duitsche dam onder de drukking der bolsjevistische horden mocht breken.

Het joodsch sadisme eischt zijn volle pond vleesch. Stalin wil van Europa een moordkuil maken.

Herman van Puymbroeck