Westland. Jaargang 1

[p. 477]

Paul de Vree
Het hart vraagt veel

Het hart vraagt veel dat rede' afwijst.
Hoe meer de morgen uit de schaad'wen rijst

hoe heller aan het licht het oog verstaat,
dat evenwicht het wint als waan vergaat.

Geloof aan donk're machten is van duisternis
het troebel jachten en verbangenis

al wat verlangen opriep, want vermeerd' onzekerheid.
Het hart loopt liefst verloren en vermijdt

der dingen aanschijn en der dingen kracht,
doch het moét weer, want wat betracht,

wordt daar gevonden, waar men 't niet verwacht.
En het ontwekene dat tegenlacht:

't houvast, de zin, de rust, verzekering,
het koel genucht, verwondering

om 't melancholisch zingen dat zijn oorsprong vindt
en in de klaarte wegebt en verzwindt.