Westland. Jaargang 1

[p. 143]

Hardy Branding
Een Lied van Verlangen

Ach had ik U, ach had ik U
die verre en mij beloofd,
ach had ik in mijn armen nu
die mij mijn rust geroofd!

Het regent al den heelen dag,
de koude wind waait hoog -
verloren wat verlangen mag
het hart ten dole toog.

Want pijnen lijdt, want pijnen lijdt
die ooit van harte mint:
en waar hij gaat en moede beidt
meer volle vreugde en vindt.

Nu zijt Gij mij voor lang ontgaan,
de trage dag verzinkt -
ach vijver van begeer ontdaan
nog eer de doolaard drinkt.

En treffen laas en kan ik U
door avondlijk geboomt
eer wij - al jaag, al jaag ik nu,
der dagen loop gezoomd.

Ach ongeduld, ach ongeduld
dat noode wachten doet,
verlangen dat mijn nachten vult
en dat U missen moet.

Ach had ik aan mijn harte nu
die verre en mij zoo goed -
hoe langt naar U, hoe langt naar U
hoe wild langt mijn gemoed!