Westfries winterboek 't Rad van avontuur

[p. 56]

Oude Poort

Waar eertijds - dof rombom - de paardenhoeven klonken,
Een knecht diep boog, de adel neeg,
Daar is des lustoords plaats nu leeg
En staat de oude poort in droefenis verzonken.

Klimop omrankt de pulver steen
Tot aan de top,
Waar op haar kop
Een raaf uitrust, zwart en alleen.

De felle zon, de koude wind,
De regen klets,
De mist zoo flets
Bezoeken haar, hun aller kind.

Maar eens, met dof rombom, zal donder hier weerklinken
En zon en regen, wind en mist
En raaf omringen dan de kist,
Waar 't stof der oude poort geheel in zal verzinken.

JAN A. WIT