Vrye Landbouwers Gezangen

[p. 55]

De vrolykheid.

Wys: Uw purpre gloed enz.

De vrolykheid, ô Broeders! is het leven,

Een heilgeschenk, dat 's menschen lot bestraalt;

Naar 't welk we altoos niet vrugtloos zullen streeven,

Als onze keus zich by de deugd bepaalt.

De braave man, die, onvervalscht in zeden,

Zich zelv' ontspant van 's levens last en pyn,

Kan in zyn' kring betragten pligt en reden,

En als een Vry'-Landbouwer vrolyk zyn.

[p. 56]

 

Een bly gelaat, dat gulle oprechtheid tekent,

 

Dringt vrolykheid in het beklemt gemoed,

 

Toont rasch den vriend waar op de vriendschap rekent,

 

Hoe hy in 't hart gezell'ge deugden voedt.

 

 

 

Wy, die naar 't heil van waare vriendschap streeven,

 

Wy moogen, door gepaste vroolykheid,

 

Een zigtbaar blyk van ons genoegen geeven,

 

Waar door vernieuwde moed de zorg verbeidt.

 

 

 

Komt, Broeders! komt, de glaasjens vol geschonken;

 

Het gulle hart wordt aangevuurt door wyn:

 

Waar vriendschap juicht, daar zy in 't rond geklonken;

 

Daar moet haar vreugd de vreugd der Broedren zyn.