Vrye Landbouwers Gezangen

[p. 24]

Afscheid.

Wys: Adieu dan Vaderland en Vrinden.

Vaartwel, ô broeders! nu wy scheiden;

Geeft ons uw woord,

Voelt ge u gespoord,

Daar wy uw wederkomst verbeiden? -

Dat gy dan keert,

En hier de vreugd vermeêrt.

Hebt gy genoegen kunnen vinden

In 't geen gy zaagt?

Heeft u behaagt

Dit gul gezelschap van uw vrinden,

By deze hut,

Gesticht tot ieders nut?

Wilt dan met vreugd daar aan gedenken;

Schraagt elken styl;

Wanneer ge een wyl

U dus ontspant, zou dit ooit krenken

Aan uw gewin?

Neen! zegt de broedermin.

Wy schuwen pracht en ydelheden;

Men bouwt het land,

Beschaaft verstand.

Geen overdaad wordt hier geleden.

Elk broeder zwygt

Van de eer die hy verkrygt.