De vrolyke zang-godin, opheffende veelerhande ernstige en boertige gesangen, kusjes en drink-liederen

Aan de ongevoelige Juffrouws

Vois: Besneeuwde Velden

1.
Versteende maagden, die uw oren
Sluyt voor uws minnaars droeve klagt
Als of gy waard uyt ys geboren
En van een steenrots voortgebragt:
En vreesd gy niet voor het hevige wreken
Van Nemesis en haar dulle haat,
Die, om u trotsheid in gramschap ontsteken, ⁺
Steeds met haar knagende roede slaat?

2.
En wild niet sorgeloos vergeten
De plagen van de wederwraak;
Gedenk steeds aan Anaxarete, ⁺
En schep in wreedheid geen vermaak:
Haar strafheid deed haar in een steen verkeren
Die tot een eeuwig geheugen ⁺ staat;
Soo sal ook de liefden noit wraak ontberen,
Wanneer sy veranderd in dulle haat.

+ ‘Ontstoken.’

+ Door Venus in een steen veranderd toen ze onbewogen bleef bij het dode lichaam van Iphis, die uit liefde voor haar zelfmoord had gepleegd. Ovidius Metamorfosen XIV, 698 e.v.

+ ‘Gedenkteken.’