De vrolyke zang-godin, opheffende veelerhande ernstige en boertige gesangen, kusjes en drink-liederen



[pagina 90]
Aan Philis Vois: Geswinde bode van de Min 1. Trots al het lyden van mijn hert, Blaak ik van u min; Hoe seer my uwe strafheid smert, Wrede vyandin, Mijn gemoed Eerd de gloed Daar mijn Siel In verviel Als ik In het eerste oogenblik Sag u lief gezigt, Soo vol heerlijk ligt Dat ik, fel gewond, My haast Ga naar voetnoot+ in u boeijen vond. 2. En of gy schoon u sinnen vleid Ga naar voetnoot+ Met mijn ziels verdriet En nimmer met medogendheit Mijne smerten siet, Ik vertraag Nog verstaag Ga naar voetnoot+ Nimmermeer Maar ik eer Uw min
[pagina 91]
En soek daar mijn vernoegen in, Wyl de hoop my streeld, En altoos verbeeld Dat uw straffigheid Eens vergaan Ga naar voetnoot+ sal door de tyd.	voetnoot+ ‘Snel.’ voetnoot+ ‘En ook al schept u genoegen’, etc. voetnoot+ Verstagen als synoniem van vertragen? Niet in deze betekenis in WNT. Editie 1716: Die 'k verdraag, / Ik vertraag - wat een betere betekenis lijkt op te leveren. Deze lezing ook in de latere edities. voetnoot+ ‘Dat al uw onwelwillendheid u eens zal vergaan’, etc.