De vrolyke zang-godin, opheffende veelerhande ernstige en boertige gesangen, kusjes en drink-liederen

Penelope aan Ulissis

Vois: Ik groet u schoone Silvia gepresen

1.
Men heeft vergeefs ⁺ gelukkig my gepresen,
Doe ik in egt Ulisses vrou sou wesen.
Nu uw gevreesde hand
De taije boge spand
So ver uit mijn gesigt, op een uitheemse strand,
Segd eens wat vreugd of soet
Kan strelen mijn gemoed,
Daar steeds 't gevaar my voor uw vresen doet.

+ ‘Ten onrechte.’

[p. 25]

 

2.

 

Ja, schoon uw hand, gewoon te overwinnen,

 

Uw braaf beleid en scherp geslepe sinnen,

 

Alom so hoog geagt,

 

Mijn pijn al iets versagt, ⁺

 

Nog voeld mijn hert sig steeds door schrik en vrees verkragt:

 

Ik vrees het Trooijs geweld

 

Dat menig dapper held

 

Rampsalig heeft voor hare poorten neergeveld.

 

 

 

3.

 

Ag, had de Zee dat geile wijf ⁺ verdronken,

 

Wiens dertel vuur, gewoon onkuis t' ⁺ ontfonken,

 

Gants Griekenland ontrust,

 

Ik vloekte noit de kust

 

Wiens dulle moortsugt in het Griekse bloed sig blust;

 

Gy had noit met uw voet

 

Getrapt in 't schuymend bloed

 

Waar van 't gedenken my met duisend vresen voed.

 

 

 

4.

 

Ag, mogt mijn oog uw eens sien zegepralen,

 

Ag, mogt ik uw eens in mijn huis onthalen!

 

Dat eens de felle wraek

 

Vorst Menelaus saak

 

Mogt redden! Schonk my eens den Hemel dat vermaak,

 

Hoe vrolijk, hoe verblijd,

 

Sou dan mijn hert die tijd

 

Vergeten die ons nu wreed van elkander scheid!

+ Het onderwerp wordt als enkelvoud opgevat.

+ Helena.

+ Bron’: 't