Het vrolijke bleekersmeisje

De ondergang van Napoleon.

Op een aangename wijs.

Napoleon! waar is uw luister?

Uw naam is geen Napoleon;

Uw heldenstem verdwijnd' in 't duister,
Uw roem gaat onder als de zon.

Gij waart met Frankrijk niet te vreden,

Ook Spanje moest zijn kroon afstaan,

En alle Duitsche mogendheden,

Voor awe aegenwagen gaan.

[p. 47]

3.

Uwe eerzucht door geen magt beteugeld,

 

Schreef allerhande wetten voor,

 

Uw Adelaars met roem bevleugeld,

 

Drongen in 't hart van Rusland door.

 

 

4.

Het trotsche Moskou zag uw vanen

 

Reeds op het groot Kremlin geplant,

 

Een weg naar Petersburg u banen,

 

Die was niet voor uw reuzenhand.

 

 

5.

Ja, dat gij met uw luchtkasteelen,

 

Uw trotsche ruiters en kanon,

 

Gelijk een waterbel zag spelen,

 

Dat dacht gij niet Napoleon.

 

 

6.

Dat Holland het zou durven wagen,

 

De Prins, Prefect en Adjudant,

 

Douäan en Pijlders weg te jagen,

 

Dat kwam al door uw onverstand.

 

 

7.

Dat Beijersch dappere legerbenden,

 

Met eerekruizen mild bedeeld,

 

Al van uw zijde zoude wijken,

 

Dat had gij nimmer u verbeeld.

 

 

8.

Dat Pruisen zijn verloren staten,

 

Weêrom zou winnen in een slag,

 

En Saxen uw partij verlaten,

 

Dat was voor u een donderslag.

 

 

9.

Keizer! gij legt de wapens neder,

 

De Almagt is thans uw partij,

 

Keerde tot uw eer en pligten weder,

 

Maakte van uw juk de menschen vrij.

 

 

10.

Gij hadt nu bloed genoeg vengoten,

 

De oorlog lang genoeg gerekt,

 

En op de lijst van Fredrik's grooten,

 

U eenen heldennaam verwekt.

 

 

[p. 48]

11.

Gij liet uw zwaard voor altijd rusten,

 

Boodt uw verwinnaars vrede aan,

 

Gij zaagt vreemd volk op Frankrijk's kusten,

 

O Keizer! 't is met u gedaan.