De vrolyke kramer, met Klyn Jans pleizierig en vermakelyk Mars-dragend hondje
(ca. 1780)–Anoniem Vrolyke kramer, De–
AuteursrechtvrijVois: De groote Mogol.VRienden luisterd na dit Lied,
Het geen ik zal Verhaalen:
Vrienden luisterd na dit Lied,
Wat my laatst is geschied;
Ik was in het Dorp van Wyk op Zee,
Daar ik ’er met een mooy Meisje ree;
Faldera la ’t was op een Wagen,
Zoetjes met ons twee.
Ik zag ’er aan Strand een Ojevaar,
Die kakten Goude Ducaten;
Ik zag ’er aan Strand een Ojevaar,
Wyl ’t in de Winter waar:
En elk Ducaatje Monsieurs was wel,
Grooter gelyk een Stuivers Bestel;
Faldera la ik Gaarde veel Schyven
En het kwam my heel wel.
Ik zag ’er een Ventje, Die was ’er wel Lang,
Ruim een-en-twintig Ellen:
Ik zag ’er een Ventje, Die was ’er zo Lang,
ô! Ieetje ik wierd ’er zo
| |
[pagina 36]
| |
Bang,
Zyn Kop waar als een Koornzak,
Hy Zaayde Radys en hy Plante Tabak,
Faldera la ’t was om te Smoken,
Zo als hy zelver sprak.
Zyn Stem was als de Wester Klok,
Als die begind te Luijen,
Zyn Stem was als de Wester Klok,
Hy Droeg ’er een roode Rok:
’t Mondje van deze kleine Zot,
Was als een Tinne Waterpot,
Faldera la hy was ’er veel Gauwer,
Gelyk een lamme Rot.
Hy had ’er een Boggel agter en voor,
Elk Boggel had twintig Oogen,
Hy had ’er een Boggel agter en voor
En aan zyn linker Oor,
Daar droeg hy een Sabel van vyftig Span,
Aan ’t andere Oor een Tinne Kan;
Faldera la van Honderd Ponden,
Wat dunkje van zulk een Man.
Wy Reden dien Reus uit zyn Gezigt,
Om dat hy ons op wou Vreten,
Wy Reden dien Reus uit zyn Gezigt,
Ik met myn zoete Nigt:
En doen zag ik weer wat Raars,
Over Dag een Brandende Kaars,
Die lag ’er in Zee te dryven:
Vrienden al in een Laars.
Ik zag ’er een Boer die met zyn Schoen,
Een Walvis had Gevangen,
Ik zag ’er een Boer die met zyn Schoen,
Kon wondere Konsten doen,
Hy maakten van Stroo de mooyste Lier,
Van Water maakten hy Iopen Bier,
Faldera la hy had twee Hoorens,
Als een oude Stier.
Hy had ’er een Vogeltje op een Kruk,
Dat Zong ’er van Rommels-Kerken,
Hy had ’er een Vogeltje op een Kruk,
Wat dunktje van zulk een stuk?
Het Beesje droeg aan zyn eene Poot,
Een Turfmand vol met Roggebrood,
Faldera la het Zong zo lustig,
Als een stuk Orgel-Lood.
Het Beesje droeg ’er ook in zyn Bek,
Een Koornzak vol Garnalen,
Het Beesje droeg ’er ook in zyn Bek,
Garnalen zo vet als Spek:
Het
| |
[pagina 37]
| |
leek ’er geen Uil nog het leek ’er geen Haan,
Het had een Iaponsze Rokje aan,
Faldera la het waar ’er geen Mosje,
Maar ’t was ’er een Zwaan.
Ik zag ’er ook nog een groote Mug,
Een Oorlog-Schip Regeeren,
Ik zag ’er ook nog een groote Mug,
Dat Beesje droeg op zyn Rug,
Een Vat met Honderd Ming’len Wyn,
’s Avonds in de Maneschyn,
Faldera la hy Kakte hy Kakte,
Honing en Marzepyn.
Ik en myn Meisje wy Reden zaam,
Heel snel door Lugt en Wolken,
Ik en myn Meisje wy Reden zaam,
Tot in een Wafel-Kraam,
Daar Aten wy lustig Pompoene Bry,
Gekookt al op de Moker-Hey,
Faldera la wy Smulden wy Smulden,
Gut ik was ’er zo Bly.
Ik zag ’er een Sparwer rood en wit,
Die Kapten een Wafel-Yzer,
Ik zag ’er een Sparwer rood en wit,
Die Speelden daar voor een Smit:
Ik zag ’er een groote Vledermuis,
Die was ’er de Hospis al van het Huis,
Faldera la zyn Knegtje zyn Knegtje,
Dat was ’er een geele Luis.
Ik liet myn Vryster daar voor ’t Gelag
En ik Vloog uit de Vensters,
Ik liet myn Vryster daar voor ’t Gelag,
Die deerlyk zuinig zag
En daar mee Vloog ik gelyk een Held,
Na Amsterdam op het Schaape-Veld;
Faldera la ik had ’er geen Vleugels,
Dat diend hier wel vermeld.
Oorlof Vryers in de Stad,
Dat gaat je luy voor met Liegen,
Oorlof Vryers in de Stad,
Die Vreugde heb ik ’er gehad
En wagt tot op een ander Tyd,
Dan werd u nog al meer gezeid:
Faldera la wilt Zingen en Springen
En weest ’er geheel Verblyd.
|
|