Het vrolyk Keesje in de verdrukking

[p. C1v]

Burger-liedje.

Wys: Gy die thans zyt met my ter Jagt.

Het Amstels grauw is op de been, helaas.
Nu gaat de edele Vryheid heen; helaas.

Men raast men tiert aan alle kant,

Terwyl men duizend' ligtjes brand. helaas, enz.

Voor hem die Neêrlands wissen val, helaas.
In 't kort geheel voltooien zal; helaas.

Waarom een eerloos Vloekgespan,

Zyn hart vormt tot een groot Tiran, helaas,

't Verdwaalde Volk, door drank verhit, helaas.
Loopt willig aan 't Oranje-bit: helaas,

Het schrikkelyk hoezée, vivat,

Ontzet de Braven in de Stad. helaas,

Terwyl een hoop van 't woest gespuis, helaas.
Loopt Bedelen, van huis, tot huis, helaas.

Ter eere van d' Oranje-stam,

Die alles, door geweld, bekwam. helaas,

[p. C2r]

 

Het heilig Recht word vaak gekrenkt, helaas.

 

Daar men elk een genade schenkt, helaas.

 

Die, om hun snode Oproerzucht,

 

Reeds waren uit de Stad gevlucht, helaas,

 

 

 

Myn Stad, ô zuil van Nederland! helaas.

 

Ik beef voor uwen Burgerstand, helaas.

 

Die 'k kortelings zie ten val gebragt,

 

Met d' armoed worstelen dag en nagt. helaas,

 

 

 

Daar d' Edele Groten, met hun schat, helaas.

 

Vertrekken uit deez' jammer Stad, helaas.

 

Naar elders, daar de veiligheid,

 

En 't zoet der Vryheid hun verbeid, helaas,

 

 

 

Maar wy, wy blyven in gevaar, helaas.

 

Wat raad verdrukte Burger - schaar! helaas.

 

Wie redt ons uit dit aak'lig lot,

 

Wie anders dan der Vad'ren God! triumph,