De vrolyke prinsman, zingende allerhande nieuwe liederen

Een nieuw lied, op de Verëeniging en Vriendschap van Amstels Burgers.

Stem: Wel waar of myn Rozalinde blyft.

Alwaer de lieve Vriendschap woond /
En zoete Eendrachtigheid /

[p. 92]

 

Daer word hy steeds met Palm bekroond /

 

In spijt van haet en nijd /

 

Kom rijk malkanderen de hand /

 

En slaet ze wel in een /

 

Als Broeders is de twist verband /

 

De Vreugd in 't algemeen.

Dat gund de goede God ons steeds /

Dat wy met Liefde en lust /
Malkanderen minnen als voorheen /
Blijft 't wraekvuur uitgeblust /
Dan groeit en bloeit de Koopvaerdy
Te Land / en ook ter Zee /
Dan is men lustig op 't Y /
Bevrijd van nageween.

Hoe is ons schoone Kooprijke Stad/

In zulk een laeg verval/
Door Eigenbaet thans afgemat/
Ons Vriendschap blijft steeds pal/
Daerom komt allen weer tot een /
Bemind uw Overigheid /
Dat zy door hun liefdaedigheen /
Zijn tot weldoen bereid.

d'Oneenigheid bedroeft Stad en Land /

Zo wel onder groot als kleen /
Geen Stad blijft daer door in zijn stand /
't Vergaet in het algemeen /
Den Koopman treurd in groot verdriet /
Den Winkelier zit in nood /
Den Ambagtsman die werkt niet /
't Raekt alles daer door dood.

Maer laet de lieve eendrachtigheid

Ons brengen weer ten top /

[p. 93]

 

En alles zal met groote vlyt

 

Ten toppunt ryzen op:

 

Den Hemel schenkt ons lieve vree/

 

Zo dienstig voor het Land/

 

Op dat wy roepen dan hoezee/

 

Den Prins is ons bystand.

Ik raed u Vrienden tot besluit /

Dat gy 't Oranje-Huis /
Nog onze Vorst / die 't onheil stuit /
Niet meer belaed met kruis;
Hy zoekt de vrede en d'eendracht
Te planten in ons Land /
Wend alles aen met magt en kragt /
God sterkt deeze Band.

Nu Vrienden drink eens in 't rond /

De Oranje Brandewyn /
En roept dan uit met volle mond /
't Zal de gezondheid zyn
Van onze Prins en ons Princes /
De jonge Spruiten mee /
En roept dan uit een opregt hert
Drievoudig nu hoezee.

Dan is de liefde van de Vorst/

Eens eindelyk bekroond/
Als goede vriendschap / 't kwaede torst/
Van ieder die hier woond:
Schenk dan nog eens in voor het lest /
't Heelal dat roept hoezee /
Dat groot en klein steeds doet zyn best/
Tot eene dierbre vree.