De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

[p. 56]

175. Hans Domoor.

Hans Domoor zag een Karper braden;

Hy roerde vin en staart, gelyk men duidlyk zag,
Schoon hy, van ingewand ontbloot, voor kolen lag.
ô Wonder! riep de kwant, nu geef ik elk te raden,

Wat soort van Visch uit alle Visch

Het langst kan leven, als hy reeds gestorven is.