De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

155. De Ondankbaarheid verdedigd.

Dirk pleegt ondankbaarheid: hy prystze: en dat wel geestig.
Men preekt hem, Kat en Hond zyn dankbaar voor het goed,

Dat hun de hand des meesters doet.

Wel, zegt hy, vergt my dan die deugd niet: wantze is beestig.