De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

353. Schielyke mildheid.

Wat is een gierig man,
Die nooit iets geven kan
Dan als hy 't niet kan houên?
En die 't zoo noode derft,
Dat hy, zelfs als hy sterft,
Nog bang is voor 't berouwen?
Zoo ging 't met onzen Jaap,
Die, met zyn laatsten gaap,
En biddend om erbarmen,
Eerst gisteren den armen
Met honderd pond bedagt.
Wie had het ooit verwagt,
Dat zulk een bloed der bloeden,
Zyn schrapen zou vergoeden,
En tasten in zyn deeg?
Maar Jaap was toen al veeg.