De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

[p. 119]

142. De Fynbaard.

Steeds klaagt ge, ô Damiaan! och! ware ik wel gestorven.
Deze eeuw is inderdaad tot in den grond bedorven;
Zy deugt ter waereld niet: klaag, baart u 't klagen vreugd,
Gy zyt ook een van hun, door wie ze weinig deugt.