De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

131. Van Almo.

Toen Almo gisteren zichzelven op wou knoopen,

Moest hy eerst zeven groot verspillen voor zyn keel;

Want zoo veel kost een strop. Och! riephy: 't is te veel:

Het lust my waarlyk niet den dood zoo duur te koopen.

Het mogt den Vrek, naar 't scheen, van 't hart niet dat zyn dood

Zyn' erfgenaam zou staan op zes of zeven groot.