De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

57. Op Lucretia.

Zoo u, Lucretia, des schenders daad beviel,

Zoo doet uw dood uw deugd noch loon noch lof verwerven.

[p. 100]

 

Maar waart gy onbesmet en schuldeloos van ziel,

 

't Was dolheid dan de schuld eens andren te besterven.

 

Uw daad was dus, Lucrees, noch loffelyk noch goed;

 

Gy sneuvelt, hoe men 't neme, of schuldig of verwoed.