De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

56. Aan den hoogdravenden Digter Triboniaan.

Alwie uw rymery wel onder de oogen ziet,
Vindt rym, Triboniaan: maar rym en anders niet.
Gy durft u wonderlyk van uwen styl bedanken;
Ja roemt van Maroos geest, als gy, met schorre klanken,
Met wind van snorkery, uw holle vaarzen vult.
Maar hoor, Triboniaan, gy zingt niet, maar gy brult.