De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

25. De Zeebeld.

Dat gaat terstond in zee, riep Jogchem onvertsaagd.

Ik vrees voor storm, noch wind, noch bulderende baren;

Ik heb wel meer myn lyf op 't golvend nat gewaagd.

Fluks ging hy met een boot de Wetering bevaren.