De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

[p. 20]

Aan den heer Jordanus van...

Wat noodigt gy my weer te gast?

'k Heb al genoeg by u gebrast:

Hoor: 'k zal nog eenmaal by u eten,

Doch met beding dat gy niet weer

My aan den kop zult lellen, Heer,

Van 't geen ik jaren heb geweten.

Gy praat schier telkens anders niet,

Dan van uw ryke Wyf, Margriet.

Van uwe jaarelyksche renten,

Of van uw nieuw getimmerd huis.

Laat elk vernoegd zyn met zyn kruis.

Wat leert men uit uwe argumenten?

Gy schreeuwt my dikwyls de ooren doof,

Wanneer gy zegt, hoe elk ten hoof

Geen slegthoofd vindt in meester Jorden.

Gy schreeuwt nog harder als gy zegt

Dat ge eens, gelyk het by u legt,

Een man als David nog zult worden.

Gy hebt my de aanwas van uw geld

Reeds meer dan duizendmaal verteld;

Gestadig zingt gy de oude deunen.

Heer Jorden, 't raakt my niet wat man

[p. 21]

 

Een nar door 't geld ooit worden kan.

 

Zoude ik my aan die dingen kreunen?

 

 

 

Dat hoor ik daaglyks: 't is dan uit,

 

Met al uw noôn! En tot besluit

 

Zyt gy gewaarschouwd: 'k zal na deezen

 

My nimmer zetten aan uw disch,

 

Ten zy het hoog waarschynlyk is,

 

Dat gy geen orateur zult wezen.

 

 

 

Maar wilt gy zwygen als een Mof,

 

En hooren eenige andre stof

 

Die mynen geest meer kan verzaden,

 

'k Zeg u myn komst dan weder toe.

 

Zoo niet, ik ben u waarlyk moê.

 

Vaarwel Heer Jorden, laat u raden.

 

G.