De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

[p. III]

[Deel I]

Voorrede.

In eenen tyd als deze is het gantsch geen wonder dat men Genootschappen opregte, en zich met anderen vereenige om Werken van Vernuft, Smaak of Geleerdheid aan het licht te brengen. - De ondervinding verschaft bewyzen genoeg voor deze stelling: en die zelfde ondervinding leert ook in hoe verre Genootschappen van Digters van dienst zyn, om geene andere dan uitgezogte, keurige en wel beschaafde Digtstukken te voorschyn te doen komen. - Daar is een tyd geweest, waarin onze Voorouders ieder op zichzelven werkten, en alle rympjes, welke zy by voorkomende gelegenheden maakten, lieten drukken. - Aan zulk eene ongezellige werkzaamheid hebben wy die groote bondels van kunstelooze Vaarzen, van ontugtige Liedjes, van zotte Sprookjes, en laffe Puntdigten, toe te schryven. In de prullekraam vindt men egter hier en daar nog wat goeds, dat te veel verdiensten heeft om onder de vuilnis begraven te blyven. - In Focquenbroch, in Apolloos Kermis-, Nieuwejaars- en Vastenavondsgift, en in veele Blaauwboekjes, vindt men, onder veele dingen, weike nimmer gedrukt behoorden geweest

[p. IV]

te zyn, verscheidene brokken, die geestig gelach, leerzaam vermaak en nuttig tydverdryf verschaffen kunnen.

Eenige winteravonden, met het doorloopen van de gemelde en van eenige andere Boeken gesleten, bragten zeker gezelschap van goede vrienden in het hoofd dat men geen kwaad zoude doen met een Genootschap op te rigten, welks werk bestaan moest in uit boeken, die niet verdienen gelezen te worden, het goede te verzamelen, de Werken van oude Digters, welke, omdat zy te ouderwets zyn, verworpen worden, naar onzen tegenwoordigen schryf- en rymtrant te verhanselen, en dus den Nederlanderen eene Mengeling van korte Digtstukjes te verschaffen, die, zoo ze al niet algemeen mogten behagen, egter van sommige welmeenenden en verstandigen met genoegen zouden ontvangen worden, als geschikt om luiden die jok en ernst by elkanderen willen vinden, en door verscheidenheid voldaan worden, genoegen te geven, en hen op eene schuldelooze en tevens verstandige wyze te vermaken.

Het denkbeeld wegens de nuttigheid der oprigtinge van zulk een Genootschap werd onmiddelyk gevolgd van een besluit om 'er zelven de Stigters van te zyn. Overweegende dat anderen misschien niet in die gedagten zouden vallen, dat men een nuttig werk niet te schielyk kan beginnen, en dat wy sterk genoeg in getal waren om iets van dezen aart te ondernemen, beraamden wy nadere schikkingen.

[p. V]

Ons oogmerk is geenszins die schikkingen aan het algemeen bekend te maken. - Wy hebben onze wetten; maar het is onnoodig dat iemand buiten ons dezelven wete, dewyl wy niet voornemens zyn om nieuwe Leden te verkiezen, of om Pryzen uit te deelen. Het is by ons geene zwarigheid dat onze stigting niet van langen duur zal zyn, Wy hebben geen oogmerk om, of by ons leven, of na onzen dood, onder eenigen anderen naam dan onder onze Spreuk genoemd te worden.

Het komt ons egter billyk voor nog iets te zeggen wegens de wyze, waarop wy ons werk aangevangen, en gedeeltelyk volvoerd hebben. - Elk onzer nam zekere taak op zich, en die Stukjes, uit het Boek, het welk hy gelezen had, over, welke gevoeglyk, ter bereikinge van ons oogmerk, overgenomen konden worden. Sommige (en wel de meesten) zyn zeer merklyk veranderd, verbeterd mogen wy wel zeggen, gelyk den kundigen ten overvloede zal blyken in verscheidene opzigten. Genoegzaam alles wat wy vonden, moesten wy van Kunst- en Taalfouten zuiveren.

Wy verzamelden dus eenigen voorraad, waaronder nog al het een en ander is, dat men in geene gedrukte Boeken kan vinden, en voor eigen maaksel mag opkomen. Wy bragten het tot nu toe verzamelde onder vier Afdeelingen, waaronder wy het den Lezer aanbieden. Men vindt hier

[p. VI]

Mengeldigten over verscheidene Stoffen; Punt- en Snel-digten; Fabelen en Vertelsels; en Gezangen. Misschien krygen wy in het vervolg wel gelegenheid om 'er eene nieuwe Afdeeling by te voegen.

Hieruit kan men afnemen dat wy ten minsten nog een Stukje meenen uit te geven. Dit bepalen wy nu: en wanneer het Tweede Deel van onze Werken uitkomt, zal de Lezer weten of hy een Derde te wagten hebbe.

In het eerst kwam het ons best voor naauwkeurig aan te teekenen waaruit wy het een en ander overnamen: doch naderhand veranderden wy van gevoelen, en oordeelden dat zulks niet behoefde. Wy zyn geene Letterdieven, al ware het dat men ons kon aantoonen dat wy alles van letter tot letter hadden uitgeschreven, het geen wy egter onmogelyk gemaakt hebben, en belooven verder te zullen doen.

Zoo veel meenden wy onzen Lezer te moeten berigten: wanneer 'er merkelyke veranderingen in ons ontwerp mogten komen, zullen wy dezelven, by de uitgave van een volgend Deel, melden.