Het vrolyk gezelschap op Amstels zangburg. Deel 2

[p. 53]

Zang.

Wys: O Kersnacht.

HOe is de Schilderkunst bedroogen:
Zy maalt Cupido blind van Oogen,

Een laster voor den Minne-godt,

Dit noegt aan redeloose Dieren,
Die aan hun drift den Teugel vieren,

Maar dit is met de Min gespot.

De Liefde doolt met rype reden,
Op heuschheit en bevalligheden,

Op d'eer en onbevlekte deugd:

Die doen een braven Bruigom blaken,
Dit kan een schoone Bruidt vermaken,

Dit is de grond der ware vreugd.

Dit is 't volmaakt Banquet der Goden,
Daar Lust en Vreugd niet word verboden,

Wanneer de Bruidegom die smaakt:

Geen Honiggeur, of Nectar droppen,
Nog Ambrozyn, uyt goude Koppen,

De Ziel en Zinnen dus vermaakt.

[p. 54]

 

Geen Bloemhof schenkt ons altydt Roosen,

 

Die 's Zomers en die 's Winters bloosen,

 

Gelyk de Zuivre liefde doet:

 

O Lusprieel! ô Mirte dreven!

 

Daar duizend, duizend Kusjes zweeven:

 

Maar Kusjes van gewyden gloet.