De vrolyke zeeman, verheugd over de vrye zeevaart

Aria.

Op een Aangenaame Wys.

Ik was op een duister naaren tooren,
De Jongeling kwam om zynen druk,
Dat doet natuur zig in myn hooren,
En ik schrei om zyn ongeluk,
En ik hoor hem zyn leed bestryven,
Dan heb ik nagt en dag verdriet,
Mama gy moet niet op myn kyven'
U derenis is myn liefde niet.

Als ik aan het eenzaam venster luister,
Dan drukt zyn klaagstem myn door het hert
Dan is zyn tong al vast gekluisterd,
En hy wenscht dat hy my eens had,
Hy zou myn nagt en dag doen blyven,
Als hy zyn stem maar hooren liet,
Mama gy moet op my niet kyven'
U derenis is de liefde niet.

Myn liefde verdiend de jongeling?
Eens zong hy zoo aandoenlyk teder,
Dat hy myn ziel wierd overheerd,
Hy zong zyn lied, hy zong het weder,

[p. 58]

 

Zints heb ik het maar laaten blyven,

 

Nagt en dag gedenk ik aan myn lief

 

Mama gy moet op my niet kyven.

 

De deernis is de liefde niet.