De vrolyke zeeman, verheugd over de vrye zeevaart

Een Nieuw Lied.

Stem: Zwart wil ik wel weezen.

Myn lieffelyke Roosje /

Wat aengenaeme geur /

Moog ik uw voor een poosje /

Ontrooven van uw kleur /

[p. 52]

 

Wat zoet aendoenlijkheid /

 

Wanneer het opensplijt /

 

En ik u Roosje plukken /

 

Zo zoetjes mijn verrukken /

 

Daer alles voor moet bukken /

 

Zo ouderdom als jeugd /

 

Wat vreugd / wat vreugd /

 

Die een ieder hart verheugd. bis.

Schoon dat de Angelieren /

Ook lieflijk zijn van lugt /

Dat geeft doch geen plaizieren /

Aen Venus Minnezugt / bis.

Geen schoonder Bachus zoon /

Die overtreft dat schoon /

Nog kan dat zoet niet smaeken /

Van aen die Roos te raeken /

Waer alles na moet haeken /

Om die aengenaeme geur /

Een kleur/ een kleur /

Daer straelt een schoonheid deur. bis.

De roode Roozen blaeden /

Van binnen in dat schoon /

Met wit albast belaeden /

Met een geblegte kroon / bis.

Ik aenschouw het op mijn kniēn /

En kon van vreugd niet zien /

En niemand kwam my moeijen /

Ik ging dien Roos besproeijen /

Waerdoor haer schoonheid bloeijen/

En meerder Roosjes teeld /

Hoe streeld / hoe streeld /

My dat aengenaeme beeld. bis.

[p. 53]

4.

 

Hoe aengenaem is 't minnen /

 

Van wederzyde wis /

 

Wie kan een vreugd verzinnen /

 

Die aengenamer is / bis.

 

Het baerd ons wel eens pijn /

 

Verdriet en chagarijn /

 

Doch 'er is niet op aerde /

 

Dat meer genoegen baerde /

 

En meerder is van waerde /

 

Als 't plukken van die Roos/

 

Altoos / altoos /

 

Was het dat ik verkoos. bis.