De vrolyke zeeman, verheugd over de vrye zeevaart

Een Nieuw Lied, Ter bekragtiging om de Vreeden te bekomen.

Stem: Als men den handel wel doorziet.

Schept goede moed gy Burgery,
In Stad en dorp aan alle zy,
Die lang hebben getragt,
Ja by den dag en nagt,
Naar de rust en Vreede,
't Geen wy verhope dat in korte tyd
De langeduurde droeve oorlogsstryd
Zal neemen gaan een end,
Tot ons contentement,
En troost in ons elend.

Want ziet 't is ieder zyne wensch,
En ook de roep van menig mensch,
Komt men hier ofte daar,
Elk tragt 'er naar,
In verscheiden Landen,
Ider die wenscht om eene goede vreê
De moet vergaet zo wel in dorp als in steê,
Want als 'er is geen rust,
En is 'er geen lust,
En menig Land verwust.

[p. 11]

3.

 

Hoe zullen al de Burgery,

 

Wezen content met 'herten bly

 

Ja heel het aardsche dal,

 

Als men hooren zal,

 

Den Algemeene Vreede,

 

Hoe zal verheugd zyn Boer en Akkerman,

 

Als hy 't Trompet van Vreede hoore kan,

 

Hy die zoo lange tyd,

 

Leefden in benaauwdheid,

 

Door dezen Oorlogsstryd.

Hoe menig hert heel droef geperst,
Zou worde door de vrugt ververst,
Zoo meenig Ambachtsman,
Hy tragt ook naar Vreede,
Hy is zyn werk en couragie kwyt,
Dat blyft gestremt al door de Oorlogstyd,
Die reizen over 't Land,
Vraagen na advenant,
Den Vreeden en welstand.

Menig Soldaat myn hert en lust,
Is om den Vreeden en de rust,
Hy die zoo menig jaar,
In een droef gevaar,
Nu heeft moeten leeven,
Hy is begeerig met al zyn verstand,
Eens te gerake in zyn Vaderland,
Waar hy by dag en nagt,
Zyn dood maar eens verwagt,
Hy ook naar Vreeden tragt.

Ja ieder een met dezen tyd,
Zou wezen om den de Vreê verblyd,
Het geen wy hoopen al,

[p. 12]

 

Dat 't geschieden zal,

 

Naar ons verlangen,

 

ô Zoete Vreeden gy zyt lang verwagt,

 

Niet zonder reden by ieder geagt,

 

Vertoont u het is tyd,

 

Om dat wy zyn bevryd,

 

Van Oorlog en van stryd.