|
| |
| |
| |
| |
Treur-zang, Omtrent de hooge Watersnood, doorbreeken van Dyken, en geweldige Overstroomingen, byzonderlyk in Gelderland, in de maand February 1799. geschied, zodanig, dat het water tot aan de toppen der huizen heeft gestaan, en veel Menschen en Vee op eene deerniswaardige wyze zyn omgekomen.
Kan gezongen worden op de wys van Biron.
Vervuld nu weer myn ooren,
Is Neêrlands Volk, helaas!
Dan ramp op ramp beschooren?
Hoe treft uw slaande hand
| |
| |
Zo dat de Armoed naauwlyks
Schuilplaats had om te wyken,
Maar naakt en gantsch ontbloot,
Moet misfen allen troost.
3.[regelnummer]
En hulploos sterven, ach!
Wie kan die ramp beschryven?
Moet werkloos zitten blyven,
De handel kwynt en treurt,
Door droefheid is verscheurd.
Al 't geen ons Volk moet draagen,
Dat is haar zondenschuld,
't Zyn welverdiende plaagen,
Want 't gantsche Nederland
Van 't Volk van Neêrland noemen,
Moet voor Uw Throon verdoemen,
| |
| |
In 't bloeijend Oord, van 't Volk
6.[regelnummer]
Dat Volk, door u gekroond
Doch die zy stout versmaad
En tot zich zelf gebragt,
Meest schandlyk bragten door,
Wil in zyn woord bestryden,
8.[regelnummer]
Men bragt, nog kort geleên,
By ons uit vreemde Oorden,
Die schriften, die de ziel
Van 't Christendom vermoorden,
Hoe zal het zulk een Volk,
9.[regelnummer]
Geen misdaad nog zo groot,
Waar aan men naam kan geeven,
Of Neêrlands Volk heeft die
In ruime maat misdreeven,
| |
| |
Zelfs tot de tedere Jeugd,
Verlaat, op 't godloos spoor,
De bron van 't eeuwig goed.
10.[regelnummer]
Is 't wonder, groote God!
Als wy die schuld bezeffen,
Ons Vaderland zal treffen?
Is 't wonder, groote God!
Dat ge uw rechtvaardigheid
Op 't luisterrykst verspreid.
Van gantsche Landen, Volken,
De schatten op vertrouwd,
Haar Koop-zorg ziet gebouwd.
Daar, door doet overstroomen,
Zo zuiv'rend in zyn aart,
Doet dondrend brullen, dat
Hy niets op 't Land en spaard.
De dyken zelf doet scheuren,
| |
| |
Met zyn gezin doet treuren,
De naarste noodkreet heft,
In 't woên der stormen treft.
14.[regelnummer]
Is 't wonder? - Neen, ô neen!
Ons Godloos hart deed buigen,
Dat Oorlogszwaard nog Pest,
't Verharde Neêrlands Volk
Beschouw met haar 't tafreel
Hoor 't naar en droef gekerm
In 't treurig Gelderland,
16.[regelnummer]
't Maaswaalsche, daar 't Ys.
Met sterkte aan komt druisschen,
Zo dat door Storm en Wind,
En 't vreeslyk Waterbruisschen.
Den Dyk van eenen scheurd,
Wat treft den Landman niet
| |
| |
17.[regelnummer]
Die gantsche omtrek, daar
Men 't water niet kan temmen,
Gantsch overstroomd, te zwemmen,
De sterke Vorst heeft daar
Dit bruisschend nat bedykt,
Zo dat het haast een vloed
18.[regelnummer]
't Is (schryft men) buiten magt
Den Landman te verzorgen,
Die, met een traan in 't oog,
Vaak uitziet yder morgen,
Van schip of schuiten wagt.
De Stad en 't Land van Buuren,
Moet deezen ramp bezuuren,
Ja, 't gantsche Gelderland
De zolders toe, verzonken,
Onbruikbaar door de vorst,
| |
| |
Denk welk een vreeslyk lot
Den nyvre Landman torscht.
Dien jamm'ren vloed gesmoord,
Door kragt van 't water voort.
22.[regelnummer]
En is gantsch weggespoeld,
De zwaarste Boomen, Bosschen
Door sterke ys en schotsen.
Dit vreeslyk woedend lot.
23.[regelnummer]
ô Neêrlands Volk! val toch
Smeekt hem, in Jezus naam,
Dat Hy ons Land wil hoeden,
Erken zyn sterkte en magt,
Misschien ziet gy in 't kort
Die door het dondrend rollen,
Door 't woên van storm en wind
Den vorst doet zuisebollen,
| |
| |
In straf en vloek verkeerd,
En zo den trotschen Mensch
Door zyne kragt verneêrd.
25.[regelnummer]
Hy brengt de wind hervoort,
Hy doet het water zwellen,
Wanneer zyn Almacht wenkt
Om zyne hand t'ontkennen,
Maar wil u aan zyn dienst
Valt voor zyn Sceptermacht
En vreest zyn magt voortaan.
In dartle weiden speelde,
Met 't zondig Menschdom deelde,
En zoudt gy dan, ô Mensch!
Daar toe niet zyn bereid.
|
|
Auteursrechtvrij
