De vrolyke Nederlander, zingende met zyn incréable meisje de hedendaagsche liederen

[p. 9]

Een Nieuw Lied.

Op een Aangenaame wys.

Dat vry een Vrek zyn schyven teld,

Ik gun hem die zorterny,

Dat hem die dwaasen goutdorst kweld,

Ik leef tog gerust en bly,

'k Denk aan den dag van morgen niet;

Maar drink myn glaasjen uit,

Terwyl ik hartzeer, zorg, verdriet

En grillen buiten sluit,

Ik dans, ik spring,

En juig, en zing,

Wat blyschap voegt de jeugd,

By wyn en lieve Meisjens,

Woond de waaren vreugd.

Een Schryver haakt na d' Eerekroon,

Door Kunst of Weetenschap,

Vaak is na rustloos werk zyn loon,

Der zotten vuil gesnan,

'k Wil daarom geen Geleerden zyn,

Wat bruid myn Theorie,

Myn Prosa is een flesjen wyn,

Eer kust myn Poësie,

Ik dans, en spring,

En juich, en zing,

Wat blydschap voegt de jeugd,

By wyn en lieve Meisjens,

Woond de waaren vreugd.

[p. 10]

3.

 

Bespot men my uit nydigheid,

 

'k Trek my dit geensints aan;

 

Maar gaa daar my 't vermaak veroeid,

 

En laat elk stil begaan,

 

Een lieven Meid - een goed glas wyn,

 

Zyn myn vermaak, myn lust,

 

Daar mee verdryf ik boesem pyn,

 

En slaap altyd gerust,

 

Ik dans en spring,

 

En juich en zing,

 

Wat blydschap voegt de jeugd,

 

By wyn en lieve Meisjens,

 

Woond de waaren vreugd.

Schoon 'k veel van een lief Meyste hou,

'k Zugt niet om haar, ô neen

Eer zy my treurig maaken zou,

Gaa ik veel liever heen,

't Is ongezond verliefd te zyn,

Het maakt bedorven bloed,

Maar by de Vryheid en de wyn,

Leeft men steeds wel gemoed,

Ik dans en spring,

En juig en zing,

Wat blydschap voegt de jeugd,

By wyn en lieve Meisjens,

Woond de waaren vreugd.