De vrolyke openhartige minnaar

Een nieuw lied. Van een jonkman die na de straat ging varen, en hoe dat hy zyn afscheyd van zyn vryster nam.

Stem: Een Delvenaartje die ging uyt vryen.

LIefje ik hoor de Trommel roeren,
Aen Boord, aen Boord zo roept een yder Man,
Nog eene togje Lief wil ik volvoeren,
Eer ik myn lust by u volvoeren kan.

Myn liefste Lievertje ik schrik voor 't varen:
Ik schrik en beef al voor de woeste Zee,
Voor het ge-

[p. 79]

 

weld of van die brakke Baren,

 

Voor Klip of Strand, ja menig vreemde Ree.

 

 

 

Godt die een Stuurman is van al de Kielen,

 

Die dempt de booze Golven na zyn zin,

 

Hy zal ons Schip en zo veel brave Zielen,

 

Gelukkig voeren ook ter Straetwaerd in.

 

 

 

Straedwaerd in myn Lief, dat is zo lange

 

Eer die verdrietige Reys is door gebrogt;

 

En ligtelik word gy van den Turk gevangen,

 

En voor een Slaef dan in zyn Land verkogt.

 

 

 

De Turkze Halve maen kan ons niet drukken,

 

Wy zyn voorzien met een goed weerbaer Schip,

 

En daer toe ook veel Metale Stukken,

 

Om den Vyand te jagen in den knip.

 

 

 

Myn Liefste gaet gy uw ten Oorlog weeren,

 

Ten Oorlog dat is een gestadige Vloed,

 

Wie zult gy dienen Lief, zeg wat voor Heeren,

 

Daer gy voor wagen zult uw Lyf en Bloed?

 

 

 

Onze Hoog Mogende Heeren Staten,

 

Daer toe zo menig dapper Oorlogs held,

 

Voor het Vaderland wil ik myn leven laten,

 

En zweven kloekmoedig op Nepthunis veld.

 

 

 

't Is waer myn Lief den Oorlog kloekmoedig,

 

Behoorde een yder trouwelyk voor te staen:

 

Maer ach het Oorlogs lot dat vald zo bloedig,

 

Dat elk dat zelve hoorde te versmaen.

 

 

 

Wy plegen ons Zondags te vermaken,

 

Hier buyten in het Zomer groen;

 

Dat moetje Lief nu een beetje staken,

 

Tot dat wy het met gezondheyd weer doen.

 

 

 

Adieu, myn Lievertje, myn Wel beminden,

 

Adieu myn Lief ik ga het is myn teyd:

 

Ik hoop ik zal der u nog weder vinden,

 

Spyt al de klappers die 't zal wezen leyd.