De vrolyke openhartige minnaar
(1795)–Anoniem Vrolyke openhartige minnaar, De– Auteursrechtvrij
[pagina 74]
| |
Stem: Als 't begind.
WIl dit te zaem aanschouwen,
Van een Barrebier,
die beminde een schoon' Iuffrouwe
En die kreeg tot zijn plaijzier:
Hij had in haer behagen,
En dienden haer getrouw,
Op 't laeste komt hij vragen:
En bied' haer zijne Trouw.
Hoord eens wat slimme streeken,
Hij leij met Iuffrouw aen,
Als hij haer komt aanspreken?
Om te dienen bekwaem,
Als of het een Meijd was puuren,
Met Meijsjes kleeren aen,
So ging hij hem verhuuren;
En stand Iuffrouw wel aen.
Hij kon het Vuur wel stooken,
Al na dees Iuffrouws zin,
daer bij Koken en smoken,
En kwam daer ijmand in:
die na Iuffrouw kwam vragen,
Was alteijd in goed humeur;
Yder had een behagen
Als hij open deed de deur.
dus alles wat zij pleegden,
daer was hij in reijn en net,
Als hij de Kamer veegden,
Of schudden ging het Bed:
Zong hij alteijd ach arme!
Had ik maer eenen Man,
die mij nam in den Arme,
En mijn verwarmen kan.
dees Iuffrouw hoord de reden,
Van haare Meijd getrouw,
Sij zeij ik leijde meden,
's Nagts zulken groote kouw:
Iuffrouw sprak zonder gekken,
Laet ons slapen bij een;
Wij zullen malkander dekken,
Het is te koud alleen.
Hij dagt dat 's wel verzonnen,
Sulke reden staen mijn aen,
Ik heb het proces gewonnen,
| |
[pagina 75]
| |
Als hij zou slapen gaen:
Liet hij eerst Iuffrouw treden,
Al na dat Bed toe klaar,
En hij bedekte zijn Leden:
Tot dat de Lamp uijt waer.
doen kroop daer in de donker,
dit Meijsjen bij haer Iuffrouw,
Wat dunkt u van dien Ionker,
Barbier gij zijt een Rabouw!
dees Iuffrouw half slaepten;
En haer eens keerden om,
Somteijds hij vreuden raepten,
Sij dogt het was een droom.
dit duurden wel tien Weeken,
Eer het kwam aen den dag,
dog Iuffrouw begon te spreken,
Ik word zo kwips en kwaps,
Het Meijsjen wierd vol laghen:
En zeij mijn lieve Iuffrouw,
Wild mijn tog niet veragten,
Want ik verzoek u Trouw.
de Iuffrouw begon te tieren,
En zeij hoe verstaen ik dat,
Het Meijsje met uwe manier,
Smeet de Rokkie van 't gat,
En zeij hebt maer patientie,
Ik ben een Barrebier,
Nu zult gij na u wenschje,
Leven in groot plijzier.
dees Iuffrouw dagt op 't leste,
Als ik van hem ga groot,
Trouwen zal zijn het beste:
dan ben ik uijt de nood,
Sij nam hem in haer Armen,
En zeij ach Liefste mijn;
Gij zult mijn; weer verwarmen,
Met u zoete Medicijn.
|
|